Σάββατο 31 Δεκεμβρίου 2011

Ποιος θα μας σώσει;

Δεν είχα πρόθεση να γράψω τέτοια πράγματα τέτοια μέρα, αλλά η είδηση μου άλλαξε τα σχέδια. Ο άτυχος κρεοπώλης είχε το μαγαζί του στη γειτονιά μου, λίγο πιο κάτω απ' την ταβέρνα που γευματίζω. Κάποιο πρωί πήγε στην αγορά για προμήθειες, και δεν ξαναγύρισε ποτέ. Και σήμερα η οικογένειά του θα "γιορτάσει" τον καινούργιο χρόνο χωρίς αυτόν...

Εξιχνιάστηκε, λοιπόν, η δολοφονία του! Ένα κεφάλι λιγότερο στη Λερναία Ύδρα του εισαγόμενου εγκλήματος... Μένουν όμως ακόμα πολλά κεφάλια, δυστυχώς. Και δεν περισσεύουν πια τα μέσα -ευτυχώς όμως υπάρχει ακόμα η βούληση- στην χρεοκοπημένη πολιτεία για να τα κόψει...

Ληστεύουν, βιάζουν, και δολοφονούν εν ψυχρώ τη χώρα που τους δέχθηκε και τους έδωσε -όταν, τουλάχιστον, ακόμα μπορούσε- κάποια προοπτική για μια καλύτερη ζωή. Και την ώρα που η χώρα αυτή αργοπεθαίνει, δεν διστάζουν να της δώσουν τη χαριστική βολή, αφανίζοντας και τα τελευταία ίχνη που απέμειναν από το αίσθημα ασφάλειας των πολιτών...

Και δυστυχώς, παρά τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις του αμερικάνικου κινηματογράφου, δεν φαίνεται από πουθενά στον ορίζοντα να ξεπροβάλλει ο Σούπερμαν για να μας σώσει! Εκτός κι αν, όπως τουλάχιστον υπαινίσσονται οι φιλόσοφοι και γράφουν οι ποιητές, τον "Σούπερμαν" τον κουβαλούμε μέσα μας...

Εξιχνιάστηκε η δολοφονία του 38χρονου κρεοπώλη στην κρεαταγορά του Ρέντη

Από το Τμήμα Εγκλημάτων Κατά Ζωής της Διεύθυνσης Ασφάλειας Αττικής εξιχνιάστηκε η ανθρωποκτονία του 38χρονου κρεοπώλη, που διαπράχθηκε τις πρώτες πρωινές ώρες της 19ης Σεπτεμβρίου του 2011, στην κεντρική κρεαταγορά Αγίου Ιωάννη Ρέντη, σε εταιρεία χονδρικής πώλησης κρεάτων, όπου είχε βρεθεί ο κρεοπώλης για να αγοράσει κρέατα για το κατάστημά του.

Δράστες είναι δύο αλλοδαποί, υπήκοοι Αλβανίας, ηλικίας 29 και 43 ετών, καθώς και ακόμη ένας άγνωστος άνδρας. Συνελήφθη ο 29χρονος, ενώ αναζητείται ο 43χρονος και συνεχίζεται η έρευνα για την ταυτοποίηση του τρίτου.

Όπως εξακριβώθηκε από την αστυνομική έρευνα, οι δύο πρώτοι από τους ανωτέρω δράστες είχαν εισέλθει στην εταιρεία χονδρικής πώλησης κρεάτων, ενώ ο τρίτος τούς ανέμενε έξω, μέσα σε αυτοκίνητο που είχαν αφαιρέσει.

Στη συνέχεια, προσέγγισαν το ταμείο, με σκοπό τη ληστεία και πυροβόλησαν με καλάσνικοφ τον 38χρονο κρεοπώλη, ο οποίος βρισκόταν εκεί ως πελάτης, προκειμένου να παραλάβει εμπόρευμα για το κρεοπωλείο του. Ακολούθως αφαίρεσαν από το θύμα το τσαντάκι που έφερε μαζί του, το χρηματικό ποσό των 1.780 ευρώ από το ταμείο, και διέφυγαν με το αυτοκίνητο που τους ανέμενε απ’ έξω.

Ο 29χρονος συλληφθείς, όπως προέκυψε, εκτός των άλλων οδήγησε στην Αθήνα το αυτοκίνητο, το οποίο είχε κλαπεί την 21η Αυγούστου 2011 από την Πάλαιρο Αιτωλοακαρνανίας και χρησιμοποιήθηκε για τη ληστεία.

Ο συλληφθείς θα οδηγηθεί στον εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Πειραιά.

(Πηγή: Madata.gr)

Τρίτη 27 Δεκεμβρίου 2011

...Και μια Χριστουγεννιάτικη κάρτα!

Μας την έστειλε η Αριστέα, την οποία ευχαριστούμε και της ευχόμαστε κάθε ευτυχία για τη νέα χρονιά!

Πατήστε εδώ!

Πατήστε στο γραμματόσημο για ν' ανοίξετε την κάρτα, και στη συνέχεια ακολουθήστε τις οδηγίες που θα δείτε στο πάνω μέρος της οθόνης (σύρετε τις μπάλες τη μία πάνω στην άλλη, και κάντε "κλικ" στο χιονάνθρωπο που θα σχηματιστεί). Καλή διασκέδαση!

Τρίτη 20 Δεκεμβρίου 2011

Του... Φωσκόλου!

"Συνάντηση Αδαμίδη με Βλάχο", διαβάζω σήμερα στο aek365: "Οι δύο πλευρές αναμένεται να συζητήσουν εκ νέου και ίσως προκύψουν εξελίξεις στην υπόθεση του υποψήφιου ιδιοκτήτη".

Το μυαλό μου πηγαίνει πίσω μερικά χρόνια, πριν από την επέλαση των (κατά τα άλλα συμπαθών) Τούρκικων σαπουνόπερων, όταν μεσουρανούσαν στην TV τα ηρωικά Φωσκόλεια δράματα Λάμψη και Καλημέρα Ζωή. Το πρώτο (το πιο "κυριλέ") είχε κάποιο ενδιαφέρον, και το παρακολουθούσα σχετικά τακτικά. Η "Καλημέρα", όμως, ήταν μόνο για να κάνει παρέα στη μητέρα μου στο σιδέρωμα! Ατέλειωτη ανακύκλωση των ίδιων και των ίδιων μονότονων διαλόγων ανάμεσα στους ίδιους και τους ίδιους πρωταγωνιστές, χωρίς καμία ουσιαστική εξέλιξη στην υπόθεση... Τα σπουδαία συνήθως συνέβαιναν στο τελευταίο επεισόδιο της σεζόν, όταν οι τηλεθεατές είχαν ήδη "ξενερώσει"!

Ακόμα και ο Νίκος Φώσκολος, λοιπόν (ακόμα θυμάμαι τις φωνές του στα γκολ της ΑΕΚ την εποχή που μετέδιδε στο ραδιόφωνο αγώνες από τη Φιλαδέλφεια!) θα σκηνοθετούσε κομψότερα και θα σεναριογραφούσε ευρηματικότερα την σαπουνόπερα "Καλημέρα... Επενδυτή"! Ή μάλλον, Καληνύχτα...

Σάββατο 17 Δεκεμβρίου 2011

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ από την NEWSPHONE HELLAS

Από τον τακτικό αναγνώστη του Aekphile (αν και οπαδό του Ολυμπιακού) Kyriakos-the-Legend, έλαβα ένα Δελτίο Τύπου της εταιρείας NEWSPHONE HELLAS, το οποίο ευχαρίστως δημοσιεύω:

Τραμπούκοι… "Προστάτες" των Εργαζομένων!

Την εποχή της ανέχειας, της μιζέριας και της οικονομικής απόγνωσης των Ελλήνων πολιτών, κάποιοι αποφάσισαν να σταματήσουν για πέντε ώρες την ζωή και την καθημερινότητα των εργαζομένων της γνωστής εταιρείας τηλεπικοινωνιών Newsphone Hellas.

Μια μικρή ετερόκλητη ομάδα, ξένη προς την εταιρεία, άτακτο συνονθύλευμα τραμπούκων και δήθεν φιλήσυχων πολιτών, με πάρα πολύ χρόνο στη διάθεσή τους αφού προφανώς  δεν πονάνε για την καθημερινότητα του εργάτη και του εργαζόμενου, την οποία οι ίδιοι δε βιώνουν, αντικατέστησε την κρατική εξουσία και επέβαλλε τους δικούς της κανόνες αυθαιρεσίας  για τον τρόπο και τον τόπο που οι εργαζόμενοι της εταιρείας μας επιθυμούν να παρέχουν την εργασία τους.  Επί πέντε ώρες πασίγνωστοι δήθεν εμφορούμενοι από συνδικαλιστικά ιδεώδη εισβολείς αποφάσισαν να κλείσουν την είσοδο της εταιρείας, τρομοκρατώντας και προπηλακίζοντας τους απλούς εργαζόμενους  εμποδίζοντας τους βίαια να εισέλθουν σε αυτήν.

Η Newsphone Hellas χρόνια τώρα αλλά και σε αυτούς τους ασφυκτικούς και πρωτοφανείς για τα δεδομένα της κοινωνίας μας καιρούς, συνεχίζει να απασχολεί χιλιάδες άτομα και να συνεισφέρει ουσιαστικά στο μερίδιο της κοινωνικής ευθύνης που της αναλογεί για τη διατήρηση θέσεων εργασίας. Η συνέπεια στην καταβολή μισθών, στην εξασφάλιση της πλήρους απόλαυσης των εργασιακών δικαιωμάτων και του καθεστώτος της πλήρους εργασιακής ηρεμίας που υπάρχει στην εταιρεία, αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση και έμπρακτο δείγμα κοινωνικής αλληλεγγύης σε μια κοινωνία που βάλλεται σκληρά.

Κάθε προσχηματική επίκληση εκδικητικής συμπεριφοράς εκ μέρους της εταιρείας σε εργαζόμενους είναι φανταστική ιστορία, η οποία κατασκευάζεται προκειμένου να ελεγχθούν συνειδήσεις εργαζομένων. Επιδιώκεται  με τον τρόπο αυτό να καθοδηγούνται συμπεριφορές εναντίον αόρατων εχθρών και μέσω της χειραγώγησης των εργαζομένων να εξυπηρετηθούν ιδιοτελή κομματικά και συνδικαλιστικά συμφέροντα. 

Η Newsphone Hellas συνεχίζει το έργο της κοινωνικής αλληλεγγύης, διατηρεί τις θέσεις εργασίας με ιδιαίτερο κόστος  και θυσίες που απαιτούνται αυτήν την εποχή αλλά είναι αποφασισμένη να προστατεύσει τα συμφέροντα των εργαζομένων της και να διατηρήσει το αίσθημα της ασφάλειας για το δικαίωμα στην εργασία μέσα από την κοινωνική και επαγγελματική αλληλεγγύη.

Πέμπτη 15 Δεκεμβρίου 2011

Ομάδα από άλλο... πλανήτη!


Η απο-φαφλατοποίηση και απο-τσαρλατανοποίηση της ΑΕΚ (ελάτε τώρα που θέλετε εξηγήσεις!) άρχισε να αποδίδει καρπούς στην ομάδα. Αυτά τα νέα παιδιά άφησαν υποσχέσεις, όπως είχε διαφανεί και στα προηγούμενα Ευρωπαϊκά παιχνίδια, παρά τις ήττες. Να υποθέσουμε ότι η άριστη ψυχολογία -μέσα σ' όλα τα γνωστά προβλήματα- κάτι ευχάριστο μπορεί να κρύβει για το κοντινό μέλλον;

Διαβάστε:  

Στουρμ Γκρατς-ΑΕΚ 1-3

Ο Κωστέ και οι μάγκες, ξέπλυναν τη ντροπή του Μανόλο

Τετάρτη 14 Δεκεμβρίου 2011

CERN: Στρίβειν δια του αρραβώνος!

Όλοι έχετε δει τον "Ατσίδα", οπότε μη ζητάτε να σας εξηγήσω τον τίτλο! Για ένα πείραμα που κόστισε αρκετά δις δολλάρια στις κυβερνήσεις των Ευρωπαϊκών χωρών-μελών, κάτι έπρεπε να βγουν να πουν τα παιδιά εκεί κάτω στο CERN! Πώς λέμε, "στο δρόμο είμαι, έρχομαι κύριε διευθυντά", λίγο πριν βγούμε από το μπάνιο το πρωί...

Συνέχεια στο QUANTUM...

Τρίτη 13 Δεκεμβρίου 2011

Αυτό βρίσκεται πιο εύκολα!


- Τι άκουσα, Βαγγέλη, ψάχνεις ένα εκατομμύριο ευρώ για να πληρώσεις συντάξεις; 
- Μπα, πού τέτοιες φιλοδοξίες! Για το μποζόνιο του Χίγκς ψάχνω!

Δευτέρα 12 Δεκεμβρίου 2011

Η πεταλούδα και το κουλούρι...

Η τηλεόραση κατέβαλλε φιλότιμες προσπάθειες να τραβήξει την κουρασμένη προσοχή μου με ανακοινώσεις νέων επώδυνων οικονομικών μέτρων, με σενάρια εθνικών καταστροφών, και με αναπαραγωγή δηλώσεων διεθνών πολιτικών παραγόντων που δοκίμαζαν τα όρια αντοχής του ελληνικού μου φιλότιμου και του αισθήματος της εθνικής μου αξιοπρέπειας. Έξω στο δρόμο άνθρωποι σκυφτοί, θαρρείς απόλυτα υποταγμένοι πια στη μοίρα τους, συμβιβασμένοι ακόμα και στην ιδέα του επικείμενου αφανισμού τους, για τον οποίο τους είχαν πείσει πως αυτοί και μόνο ήταν υπεύθυνοι... Σκέφτηκα, πόσο ακόμα θ’ αντέξει το μπαλόνι την πίεση της καρφίτσας που επίμονα το πολιορκεί; Πότε άραγε θα τινάξει τα φτερά της η πεταλούδα της «θεωρίας του χάους», να προκαλέσει καταιγίδα κι ανεμοστρόβιλο που θα ισοπεδώσουν τον βολικό μας μικρόκοσμο που τόσο είχαμε νομίσει ακλόνητο; Πότε θα γίνει το κακό, το φονικό «δι' ασήμαντον αφορμήν», όπως έλεγαν παλιά στα δικαστήρια και στις εφημερίδες, και ποια θα είναι η σταγόνα που θα ξεχειλίσει το ποτήρι;

Θυμήθηκα τότε μια ιστορία που είχα ακούσει χρόνια πριν, για ένα κουλούρι που είχε παίξει το ρόλο της «πεταλούδας» σε μια οικογενειακή τραγωδία...

Η οικογένεια φτωχή, τέσσερις άνθρωποι στοιβαγμένοι στα λίγα τετραγωνικά ενός υπόγειου μιας πολυκατοικίας στην οποία ο πατέρας δούλευε σαν θυρωρός και η μητέρα σαν καθαρίστρια. Ο Νίκος (ας τον ονομάσουμε έτσι) έκανε όνειρα για σπουδές, για μια καλή θέση στην κοινωνία μακριά απ’ τη μιζέρια που ήξερε, για μια ευτυχισμένη ζωή πλάι στην κοπέλα που τον λάτρευε...

Τα χρόνια εκείνα, όμως, δεν ήταν επιτρεπτό να φτιάξει τη ζωή του ο αδελφός προτού «αποκαταστήσει» την αδελφή του. Την αδελφή του Νίκου την ζήτησε ένας υδραυλικός. Καλό παιδί, μα ήθελε κι αυτός το κάτι τι του για να ξεκινήσει μια δική του δουλειά, χωρίς αφεντικό να του φωνάζει συνέχεια πάνω απ’ το κεφάλι. Ο πατέρας και η μάνα έπεσαν στα πόδια του: «Νίκο μου, μόνο εσύ μπορείς να βοηθήσεις τώρα. Να φτιάξουμε την προίκα της, και μετά έχεις όλη τη ζωή μπροστά σου!»

Με καρδιά βαριά από το αίσθημα του χρέους και τη θλίψη για όσα θα έπρεπε ν’ αφήσει πίσω, αποχαιρέτησε την αγαπημένη του που του ορκίστηκε πως θα τον περιμένει όσο χρειαστεί, και κίνησε για μια ξένη χώρα, εργάτης στα ορυχεία. Δούλεψε για χρόνια σκληρά, και το μισθό –που ήταν καλός- τον έστελνε πάντα σπίτι, έξω από τα δικά του αναγκαία μικροέξοδα. Μέχρι που κάποια στιγμή αρρώστησε σοβαρά από τη σκόνη και την υγρασία, και οι γιατροί τού είπαν πως θα έπρεπε να σταματήσει...

Αναγκάστηκε να γυρίσει πίσω. Άλλωστε, είχε ήδη στείλει αρκετά χρήματα για να κάνει την προίκα η αδελφή του, που ζούσε τώρα με τον άντρα και τα παιδιά της σε ένα ευρύχωρο διαμέρισμα πάνω ακριβώς από το μοντέρνο κατάστημα ειδών υγιεινής που είχαν ανοίξει. Αυτός όμως είχε καταφέρει μέσα σ’ αυτά τα χρόνια να βάλει λίγα λεφτά στην άκρη, για να ξεκινήσει και τη δική του ζωή με τη γυναίκα που τον περίμενε καρτερικά, στα μαλλιά της οποίας –όπως και στα δικά του- είχαν κάνει την εμφάνισή τους οι πρώτες άσπρες τρίχες...

Μα η άτιμη η ζωή αλλιώς τα λογαριάζει! Ο γαμπρός είχε ξανοιχτεί πολύ στην αγορά, παίρνοντας δάνεια που δεν μπορούσε να ξεπληρώσει. Είχε ακούσει και κάτι φίλους που τον «έψηναν» καιρό για το Χρηματιστήριο... Τώρα η τράπεζα απειλούσε να τους πάρει το σπίτι. Και μέσα σ’ όλα αυτά, οι σχέσεις του ζευγαριού δεν πήγαιναν καλά (λέγαν πως εκείνος κάποιαν έβλεπε τα Σαββατοκύριακα που πήγαινε μόνος εκδρομές...). Οι γονείς, γέροι και μικροσυνταξιούχοι πια, έπεσαν πάλι στα πόδια του: «Νίκο μου, μόνο εσύ μπορείς να βοηθήσεις. Κι αν όχι για την αδελφή σου, κάντο για τ’ ανίψια σου, που θα μείνουν στο δρόμο και δίχως πατέρα!»

Κι εκείνος, πειθήνιο πάντα όργανο της οικογενειακής ηθικής, άνοιξε αδιαμαρτύρητα το σεντούκι κι έβγαλε από μέσα τις τελευταίες, πολύτιμες οικονομίες του. Πράγμα που σήμανε και το οριστικό τέλος των δικών του ονείρων, αφού η γλυκιά και καρτερική αιώνια μνηστή του δεν άντεξε άλλο στην πίεση της οικογένειάς της και είπε απρόθυμα το «ναι» σε μια καλή πρόταση...

Τώρα πια συντηρούσε τον εαυτό του κάνοντας τον θυρωρό στην ίδια πολυκατοικία που μεγάλωσε, ζώντας μαζί με τους γέρους στο ίδιο πάντα υπόγειο. Η μεγαλύτερη –ίσως κι η μοναδική- χαρά της μέρας του ήταν όταν ξεπρόβαλλε το πρωί στην είσοδο ο κουλουράς, να του αφήσει για δυο δραχμές το καθημερινό του κουλούρι που θα το απολάμβανε λίγο-λίγο στη βάρδια. Εκείνη τη μέρα, όμως, είπε να το φυλάξει για το απόγευμα, με τον καφέ. Το τύλιξε προσεχτικά σε μια πετσέτα, και το ακούμπησε τελετουργικά στο τραπέζι της κουζίνας...

Γυρνώντας στο σπίτι το απόγευμα, είδε πως έλειπε απ’ το τραπέζι το πολύτιμο κουλούρι. Στις φωνές του απάντησε η μάνα του: «Τι κάνεις έτσι; Πέρασε η μικρή, το είδε και το ήθελε. Τι να ‘λεγα, μαλώνει ο θείος; Άντε, τράβα στο φούρνο να πάρεις άλλο. Πω-πω, ούτε του αγγέλου σου νερό δεν δίνεις!»

Θόλωσε το μυαλό του! Άνοιξε το συρτάρι της κουζίνας και πήρε το μεγάλο, το κοφτερό μαχαίρι. Πρώτη έπεσε η μάνα. Μετά ο πατέρας που μόλις γύριζε απ’ το καφενείο. Λίγο αργότερα χτύπησε το κουδούνι στο διαμέρισμα της αδελφής του. Εκείνη την ώρα ήταν όλοι μέσα...

Στο δικαστήριο ο εισαγγελέας ήταν καταπέλτης! Μιλούσε για ένα αποτρόπαιο μαζικό έγκλημα «δι’ ασήμαντον αφορμήν»... Στο τέλος, ο κατηγορούμενος κλήθηκε να υπερασπιστεί τον εαυτό του εξηγώντας την πράξη του. Τότε εκείνος, με ένα παιδικό παράπονο στη φωνή, και λίγο πριν ξεσπάσει σε υστερικό κλάμα, πρόλαβε να αρθρώσει μόνο μια φράση: «Μου πήραν το κουλούρι!»

Η ιστορία –σημαντικά εκτραγωδισμένη στο παρόν κείμενο- είναι αληθινή. Λίγο-πολύ, εξ άλλου, την έχουμε ζήσει όλοι, από τη μία πλευρά ή την άλλη, ως «θύματα» ή ως «θύτες». Σήμερα, ο «Νίκος» θα μπορούσε να συμβολίζει κι έναν ολόκληρο λαό που ακόμα υπομένει καρτερικά... Υπομένει τη φτώχια και την αβεβαιότητα για το αύριο, τις χυδαίες εθνικές προσβολές από αλαζόνες ξένους πολιτικούς και φτηνές αλλοδαπές φυλλάδες, την προκλητικότητα ντόπιων «κορακιών» που θησαύρισαν στραγγίζοντας τα τελευταία αποθέματα του εθνικού πλούτου, τους γελοίους αλληλοσπαραγμούς πολιτικών σχηματισμών που τους αρκεί να κατέχουν την εξουσία έστω και πάνω σε ερείπια... Αντιμέτωπος, όμως, ο λαός αυτός και με τις ίδιες του τις ενοχές για τη δική του την κατάντια, μέσω απερίσκεπτης διολίσθησης στην τεχνητή ευμάρεια και τον ακόρεστο υπερκαταναλωτισμό...

Το βασανιστικό ερώτημα που αρχίζει να στοιχειώνει στο μυαλό μας είναι αν θ’ αντέξει σ’ αυτή την πίεση, ή μήπως μια μέρα εμφανιστεί στο τραπέζι κάποιο «κουλούρι» για να παίξει τον σατανικό ρόλο της χαοτικής πεταλούδας. Κι αυτό το επεισόδιο δεν θα είναι πια θέμα για ατάλαντους διηγηματογράφους, αλλά για τους ιστορικούς του μέλλοντος!

Κυριακή 11 Δεκεμβρίου 2011

Το πολύπαθο γήπεδο της ΑΕΚ...

Από τον τακτικό μας αναγνώστη Δημήτρη έλαβα ένα ενδιαφέρον άρθρο, δημοσιευμένο στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, που περιγράφει την "οδύσσεια" του γηπέδου της ομάδας μας. Τον ευχαριστώ, και το αναδημοσιεύω.

ΓΗΠΕΔΟ ΑΕΚ. Η ΠΟΝΕΜΕΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΦΕΡΝΕΙ ΣΤΗΝ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ ΠΟΛΛΕΣ ΚΟΝΤΡΕΣ
Το μετέωρο βήμα της Ν. Φιλαδέλφειας

Του ΓΙΑΝΝΗ ΞΕΝΑΚΗ

1Αυγούστου 2011. Στο δημαρχείο Ν. Φιλαδέλφειας - Χαλκηδόνας, αντικείμενο συζήτησης σε σύσκεψη όλων των άμεσα ενδιαφερόμενων φορέων είναι η υπογραφή μνημονίου συνεργασίας μεταξύ δήμου, ερασιτεχνικής και ΠΑΕ ΑΕΚ, για την ανέγερση γηπέδου στη Ν. Φιλαδέλφεια.

Η μακέτα του γηπέδου (του αρχιτέκτονα Νίκου Στρατηγέα) όπως είχε σχεδιαστεί το 2003 και είχε ψηφιστεί με το νόμο 3207 που έδινε στην ΑΕΚ οικοδομική άδεια και περιβαλλοντικούς όρους.
Είναι το γνωστό «μνημόνιο υποτέλειας» που αποκάλυψε ενάμιση μήνα αργότερα η «Ε» και το οποίο (πλην του δήμου που το συνέταξε) δέχτηκαν με μεγάλη προθυμία να υπογράψουν ο πρόεδρος της ΠΑΕ Σταύρος Αδαμίδης, ο οποίος αφελώς πίστευε ότι κατ' αυτόν τον τρόπο θα αυξάνονταν τα εισιτήρια διαρκείας και ο Βασίλης Τόγελος. Ο γενικός γραμματέας της ερασιτεχνικής και έμπιστος άνθρωπος του Δημήτρη Χατζηχρήστου στο διοικητικό συμβούλιο της μάνας-ΑΕΚ. Διαχώρισε τότε τη θέση του και δεν δέχτηκε να το υπογράψει ο νεοεκλεγείς (με τη στήριξη Χατζηχρήστου) πρόεδρος της ερασιτεχνικής Θανάσης Μιχαήλ. Ο οποίος μάλιστα ζητούσε μέρες τότε το αυτονόητο. Να το διαβάσει, αλλά δεν του το έδιναν αρχικώς! «Οποιος το υπογράψει μπορεί να κατηγορηθεί ακόμα και για απιστία» ήταν η άποψη που επικράτησε τότε.

Μέσα από την πονεμένη ιστορία του γηπέδου της ΑΕΚ, αναδύονται αντιθέσεις στο εσωτερικό του συλλόγου. Διαφορετικά συμφέροντα, διαφορετική προσέγγιση των πραγμάτων μέχρι και διαφορετική ερμηνεία του νόμου. Η αντιπαλότητα που κυριάρχησε και ρίζωσε όλα αυτά τα χρόνια εμπόδισε τις συντονισμένες προσπάθειες για την κατασκευή του γηπέδου στον ιδιόκτητο και ιστορικό χώρο του συλλόγου.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα των αντιθέσεων είναι ο τρόπος με τον οποίο αντιμετώπισαν διαφορετικών συμφερόντων παρατάξεις στην ΑΕΚ, την ισχύ του νόμου 3207 που ψηφίστηκε από το ελληνικό Κοινοβούλιο στις 24 Δεκεμβρίου 2003 και παρέχει στην ΑΕΚ οικοδομική άδεια και περιβαλλοντικούς όρους. Η οικοδομική άδεια λήγει στις 31 Δεκεμβρίου του 2013 και στην ΑΕΚ ανάλογα με τα συμφέροντα που υπάρχουν, διίστανται οι απόψεις για το αν ισχύει ο νόμος και κατ' επέκταση η άδεια οικοδόμησης.

Διαφορετικές τάσεις υπάρχουν μέσα στο διοικητικό συμβούλιο της ερασιτεχνικής, αλλά και στον ευρύτερο χώρο της ΑΕΚ. Επί παραδείγματι, ο πρόεδρος της ερασιτεχνικής είναι της άποψης ότι ο νόμος ισχύει και αύριο το πρωί εφόσον βρεθούν τα χρήματα, με βάση την οικοδομική άδεια η ΑΕΚ μπορεί να ξεκινήσει τα έργα. Με την άποψη αυτή ταυτίζεται η «Ανεξάρτητη Ενωση Φίλων της ΑΕΚ» και υπέρμαχος της προώθησης της λύσης του 3207 είναι ο πρώην νομικός σύμβουλος της ερασιτεχνικής και νυν μέλος του δ.σ., Βασίλης Καπετανόπουλος.

Την άποψη ότι δεν ισχύει ο 3207 και ότι έχει κριθεί αντισυνταγματικός εκφράζουν μεταξύ άλλων ο Βασίλης Τόγελος και η ΠΑΕ διά του Σταύρου Αδαμίδη. Και στο ερώτημα «γιατί δεν ισχύει» ο κ. Τόγελος φέρεται να επικαλέστηκε πηγές από το Συμβούλιο της Επικρατείας.

Το οξύμωρο είναι ότι ο γενικός γραμματέας της ερασιτεχνικής ενώ απορρίπτει μετ' επιτάσεως την ισχύ του νόμου του 2003, που εκτός από ποδοσφαιρικό γήπεδο προβλέπει χώρους και για τα τμήματα της ερασιτεχνικής (π.χ. μπάσκετ, βόλεϊ, κολυμβητήριο), παρουσιάζεται υπέρμαχος του «σχεδίου Αγιοστρατίτη» που προβλέπει μόνο ποδοσφαιρικό γήπεδο! Κι όταν ρωτήθηκε γι' αυτό στο δ.σ., φέρεται να είπε «θα δούμε πού θα πάμε να παίζουμε για τα ερασιτεχνικά τμήματα. Εν ανάγκη θα φτιάξουμε εγκαταστάσεις απέναντι στο εργοστάσιο της Μπριτάνικα!»

Το μετέωρο βήμα του γηπέδου της Ν. Φιλαδέλφειας ξεκινάει τον Αύγουστο του 2000, τρία χρόνια πριν γκρεμιστεί. Τότε έγινε η πρώτη παρουσίαση μακέτας από τον Γιάννη Γρανίτσα. Προέβλεπε μεταξύ άλλων εμπορικούς χώρους 25.000 τ.μ., το σχέδιο έγινε δεκτό από τη ΓΓΑ, αλλά όχι από τράπεζες και τον Οργανισμό της Αθήνας που ζητούσαν οι εμπορικές χρήσεις να ενταχθούν σε συγκεκριμένο χώρο και να μην είναι σκορπισμένες.

Το 2002 ψηφίζεται νόμος με ελαφρώς μειωμένες εμπορικές χρήσεις (24.000 τ.μ.), ενώ στις 30 Ιουνίου 20003 με (δύο) κοινές υπουργικές αποφάσεις, ΥΠΕΧΩΔΕ, Αγροτικής Ανάπτυξης και Πολιτισμού, εγκρίθηκαν περιβαλλοντικοί όροι για το γήπεδο με τετραώροφο εμπορικό κέντρο 22.000 τ.μ. Το τοπογραφικό διάγραμμα εγκρίθηκε από τη ΓΓΑ, η ΑΕΚ συμφώνησε να γίνει μετατόπιση των ορίων του γηπέδου 6 μέτρα πιο μέσα στην Καππαδοκίας, 6 μέτρα πιο μέσα στην οδό Φωκών και ως αντάλλαγμα πήρε 3 στρέμματα πίσω από τη Θύρα 3. Μ' αυτή τη ρύθμιση αυξήθηκαν τα στρέμματα του οικοπέδου από 27 σε 30.

Την παραχώρηση των τριών στρεμμάτων στην ΑΕΚ έκανε το υπουργείο Γεωργίας και όχι ο δήμος ο οποίος έχει χρήση του άλσους, ενώ η ιδιοκτησία είναι του υπουργείου. Η δε περιοχή είναι σε σημείο στο οποίο έχει αρθεί η αναδάσωση από την πυρκαγιά του 1920 με προεδρικό διάταγμα του 1925 (Π. Κουντουριώτης).

Αμέσως ξεκινάει κινητοποίηση με την κατάθεση προσφυγής από το δήμο Ν. Φιλαδέλφειας και από κατοίκους της περιοχής διά του νομικού εκπροσώπου Αντώνη Βγόντζα, στην ολομέλεια του ΣτΕ κατά των δύο κοινών υπουργικών αποφάσεων που όριζαν τους περιβαλλοντικούς όρους.

Εχουμε φτάσει πλέον Νοέμβριο και Δεκέμβριο του 2003. Το παρασκήνιο ήταν έντονο καθώς μέχρι και σήμερα σέρνεται η φημολογία ότι στενοί συνεργάτες του μετέπειτα προέδρου Ντέμη Νικολαΐδη προσπάθησαν να επηρεάσουν το ΣτΕ με παρεμβάσεις τους ώστε να ακυρωθούν οι υπουργικές αποφάσεις και να μην χτίσει η ΑΕΚ στη Ν. Φιλαδέλφεια.

Το κράτος, βλέποντας ότι είναι πιθανό να βγουν αντισυνταγματικές οι υπουργικές αποφάσεις, στις 24 Δεκεμβρίου 2003, ψήφισε το νόμο 3207, με τον οποίο ακύρωνε τις δύο υπουργικές αποφάσεις και καθόρισε νέους περιβαλλοντικούς όρους με οικοδομική άδεια. Στον ίδιο νόμο συμπεριλήφθηκαν οι αντίστοιχες διατάξεις για το Μουσείο της Ακρόπολης και για το Mall στο Μαρούσι.

Η ερασιτεχνική εντός 10 ημερών προσκόμισε τα απαραίτητα έγγραφα, με μάξιμουμ εμπορικούς χώρους 20.000 τ.μ. και πάρκινγκ 1.800 θέσεων (σήμερα απαιτούνται 3.500 θέσεις). Στις 3 Ιανουαρίου 2004 σφραγίστηκε η οικοδομική άδεια και οι όποιες προσφυγές έπρεπε να είχαν υποβληθεί μέχρι τις 3 Μαρτίου. Μέσα στο προβλεπόμενο διάστημα των 60 ημερών προσφυγές κατά του νόμου έγιναν μόνο για το Μουσείο της Ακρόπολης (απορρίφθηκαν) και για το Mall (εκκρεμεί η απόφαση). Η οικοδομική άδεια και οι περιβαλλοντικοί όροι του 3207 για το γήπεδο της ΑΕΚ στη Ν. Φιλαδέλφεια δεν προσβλήθηκαν ποτέ.

Το καλοκαίρι του 2004 ανέλαβε την ΠΑΕ η διοίκηση Νικολαΐδη, που είναι εξ αρχής αρνητική στην προοπτική ανέγερσης γηπέδου στη Φιλαδέλφεια. Εν αντιθέσει με τον πρόεδρο της ΚΑΕ Γιάννη Φιλίππου που ήταν υπέρμαχος της λύσης της Ν.Φιλαδέλφειας.

Την άνοιξη του 2005 πραγματοποιήθηκε σύσκεψη μεταξύ ερασιτεχνικής (Γρανίτσας), ΠΑΕ (Ντέμης και Κανελλόπουλος) και ΚΑΕ (Φιλίππου). Τα δυο τρίτα συμφώνησαν να υπογράψουν μνημόνιο συνεργασίας. Διαφώνησε η ΠΑΕ, μολονότι ο Φιλίππου φέρεται να δεσμεύτηκε να βάλει προσωπικές εγγυήσεις για το γήπεδο. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο Ντέμης φέρεται να ζήτησε προκαταβολικά τα ποσοστά που αναλογούν στην ΠΑΕ για τα επόμενα 30 χρόνια από την κατασκευαστική εταιρεία Αβαξ. Ο Φιλίππου εξοργίστηκε και λέγεται πως ξεστόμισε τη φράση «με τέτοιες μαλ... εγώ δεν κάθομαι στην ΑΕΚ!»

Κι ενώ τον Μάιο του 2005 ναυάγησε και η προοπτική να χτίσει το γήπεδο -μέσα από την ανάληψη της διοίκησης της ερασιτεχνικής- ο Δημήτρης Μελισσανίδης, απαλλαγμένος ο Ντέμης από εσωτερικά εμπόδια και έχοντας δικό του άνθρωπο στην προεδρία της ερασιτεχνικής (Κουρέπης), άρχισε να δρομολογεί τις διαδικασίες μεταφοράς της ΑΕΚ στη Φυλή. Εκεί έκανε επαφές για τρεις διαφορετικές τοποθεσίες. Τα παλιά νταμάρια, την παλιά χωματερή (έκταση 500 στρεμμάτων) και κατέληξε στην παρακείμενη έκταση του ΟΔΔΥ.

Με μεγαλόπνοα σχέδια, μεγάλο ποδοσφαιρικό γήπεδο, εμπορικά, κατασκευή πολυτελών διαμερισμάτων και νυχτερινά κέντρα διασκέδασης! Είχε αποταθεί σε 3-4 οικονομικοτεχνικά γραφεία, εξασφάλισε τη συναίνεση του τότε υπουργού Οικονομικών Γιώργου Αλογοσκούφη με την υπογραφή μνημονίου συνεργασίας και σ' όλες τις κινήσεις, νομικός σύμβουλος ήταν ο κ. Βγόντζας που είχε πρωτοστατήσει κατά της Ν. Φιλαδέλφειας. Ετσι κι αλλιώς ο Ντέμης είχε φροντίσει από την αρχή να «κάψει» τη λύση της Ν. Φιλαδέλφειας, με μια εικονική πρόσκληση ενδιαφέροντος. Για χώρο που δεν ανήκε στην ΠΑΕ, αλλά στην ερασιτεχνική!

Η υπόθεση ΟΔΔΥ δεν περπάτησε ποτέ και μετά την παραίτηση Νικολαΐδη (Νοέμβριος 2008) άρχισαν τα πρώτα δειλά βήματα επαναφοράς στο τραπέζι της Ν. Φιλαδέλφειας. Πρώτα από τον διάδοχο του Ντέμη στην προεδρία, Νίκο Θανόπουλο ο οποίος φέρεται να είπε στον Χατζηχρήστο «δεν έχουμε τα λεφτά, όλα αυτά είναι και λίγο θέατρο, αλλά εμείς πρέπει να πείσουμε τον κόσμο ότι κάτι κάνουμε».

Πιο ζεστά είδε την υπόθεση ο Σταύρος Αδαμίδης για τον οποίο κυκλοφορεί το ανέκδοτο ότι μετά από κάποια τρανταχτή αποτυχία ή δυσάρεστο θέμα της ομάδας δημοσιοποιούσε «θέμα γηπέδου», για να αποπροσανατολίσει (ή τέλος πάντων να καλμάρει) τους φιλάθλους της ομάδας.

Το αντιφατικό της ιστορίας είναι ότι ενώ από τη μία ισχυρίζονται (αρκετοί) στην ΑΕΚ ότι δεν ισχύει η οικοδομική άδεια του νόμου 3207, από την άλλη όμως φέρονται να προωθούν τοπογραφικό σχέδιο με τα 30 στρέμματα του 3207 και όχι με τα πρότερα 27 στρέμματα! Κι ενώ είναι άγνωστο αν υπάρχει (για ευνόητους λόγους) σύμβαση της ερασιτεχνικής με το αρχιτεκτονικό γραφείο του κ. Αγιοστρατίτη, η ΠΑΕ και κομμάτι της ερασιτεχνικής, έχοντας πειστεί ότι δεν ισχύει ο 3207, πρέπει να εξασφαλίσουν εκ νέου νόμο με οικοδομική άδεια και περιβαλλοντικούς όρους.

Κι αν ακόμη αυτό γίνει πραγματικότητα, τα δύσκολα αρχίζουν μετά. Με τις σημερινές νομοθετικές διατάξεις απαιτείται πάρκινγκ 3.500 θέσεων και οι εμπορικές χρήσεις περιορίζονται μάξιμουμ στα 7.500 τ.μ. Και το ερώτημα είναι ποιος επενδυτής θα χρηματοδοτήσει έργο με υπέρογκο κόστος του (υπόγειου) πάρκινγκ και με περιορισμένες εμπορικές χρήσεις που δεν θα επιτρέπουν να γίνει απόσβεση του κόστους. Μεγάλο κομμάτι στο θέμα του γηπέδου έχει πάρει πάνω του με συντονισμένες ενέργειες ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, Γιάννης Βούρος.

Ανθρωποι της ΑΕΚ που έχουν δει τα σχέδια του κ. Αγιοστρατίτη, υποστηρίζουν ότι η τομή έχει απίστευτες ομοιότητες με τα σχέδια του 2003 που περιλαμβάνονται στο νόμο 3207. Μιλούν κατά κάποιον τρόπο για ένα «copy-paste» σε βασικά σημεία, ενώ κάνουν λόγο και για «δυσαναλογία κατόψεως τομής». Τα υπόγεια έχουν μειωθεί από τέσσερα σε δυο επίπεδα και όπως προαναφέραμε, δεν υπάρχουν χώροι και αίθουσες για τα τμήματα της ερασιτεχνικής.

(Πηγή: ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ)

Δεν είναι πλάκα!

Κουίζ: Σε ποιον παίκτη πρωτοπόρου ομάδας στο πρωτάθλημα ανήκει το χέρι;

- Πάμε στο Σύνταγμα, σύντροφε, μήπως μαζέψουμε κάτι, γιατί ούτε σήμερα βλέπω να μας πληρώνουν στην ΑΕΚ!

Παρασκευή 9 Δεκεμβρίου 2011

Θέλει λεφτά για να πάρει νέο μπλουζάκι!

Ο Μέγας Αεκτζής, ο αγαπημένος των "γνήσιων" και ακραιφνών, έστειλε τελεσίγραφο στη διοίκηση: Ή μου δίνετε τη δόση μου (αυτή η λέξη-κατάρα έχει στοιχειώσει, τελικά, τη χώρα και την ΑΕΚ!) ή θα σας χρεοκοπήσω! Μάλλον του μάζεψε το μπλουζάκι στο πλύσιμο, και δεν έχει λεφτά ν' αγοράσει άλλο! Ακόμα και το aek365 εξάντλησε πια τα "πυρομαχικά" που διέθετε προς (σκανδαλώδη) υπεράσπισή του...

Τελεσίγραφο από Χιμένεθ
Ο Ισπανός ζήτησε από τον Αδαμίδη τα χρήματα που του οφείλονται από τον Οκτώβρη

Προτεραιότητα στις πληρωμές, την δεδομένη χρονική στιγμή, έχουν παίκτες και υπάλληλοι της ΑΕΚ, χωρίς αυτό να σημαίνει πως οι οφειλές της ΠΑΕ σταματάνε εκεί. Τα «μέτωπα» είναι πολλά και σύμφωνα με την εφημερίδα «Goal», πρόσφατα προστέθηκε ένα ακόμα. Ο Μανόλο Χιμένεθ, όπως αναφέρει το δημοσίευμα, επικοινώνησε με τον Σταύρο Αδαμίδη και του ζήτησε τα χρήματα της δεύτερης δόσης του διακανονισμού που είχαν κάνει, τα οποία είναι ληξιπρόθεσμα από τις 30 Οκτωβρίου και ανέρχονται στο ποσό των 50.000 ευρώ. Μάλιστα, ο Ισπανός τεχνικός τόνισε πως θέλει η εκκρεμότητα να τακτοποιηθεί εντός μίας εβδομάδας.

Από την πλευρά του ο πρόεδρος της ΑΕΚ φέρεται να θέλησε να τον καθησυχάσει, ενημερώνοντάς τον πως την ερχόμενη εβδομάδα θα εισπράξει (αυτός και οι συνεργάτες του) όλο το ποσό που απομένει, το οποίο αγγίζει τις 250.000 ευρώ και με αυτό τον τρόπο θα αποπληρωθεί, αφού έτσι και αλλιώς η τρίτη και τελευταία δόση (η πρώτη είχε πληρωθεί κανονικά) είναι προγραμματισμένη για τις 15 του μήνα. Θα πρέπει να τονιστεί πως ο Χιμένεθ έχει δικαίωμα να κάνει χρήση ρήτρας, όπου σε περίπτωση καταβολής μιας δόσης έστω και με μία μέρα καθυστέρηση, μπορεί να διπλασιάσει το ποσό της αποζημίωσής του. Κάτι για το οποίο δεσμεύτηκε πως δεν θα κάνει, εφόσον δεν υπάρξουν νέες καθυστερήσεις.

(Πηγή: aek365.gr)

Σχόλιο Aekphile: Εύγε στον Αεκολάτρη! Αν ήταν το σιχαμένο προδοτικό αμφίβιο στη θέση του, τώρα η ΠΑΕ θα είχε πτωχεύσει και η ΑΕΚ θα έπαιζε Δ΄ Εθνική. Ευτυχώς, όμως, σ' εκείνον τα έδωσαν όλα με τη μία, και τώρα δεν του χρωστάμε δραχμή... συγνώμη, ευρώ (πω-πω, τι είπα...)!

Πέμπτη 8 Δεκεμβρίου 2011

ΟΣΦΠ - ΑΕΚ 1968

Αν είναι να φέρνει τέτοιο γούρι στην ΑΕΚ...
...ας τον καλούμε πάντα να παρακολουθεί τα παιχνίδια μας με τον Ολυμπιακό!
(Πλάκα κάνω!)

Δείτε ένα αλησμόνητο παιχνίδι του 1968. Αν θυμάμαι καλά, μόλις που πρόλαβε να τελειώσει πριν πέσει το σκοτάδι στο "Καραϊσκάκη"! Το τελικό αποτέλεσμα: 1-4 υπέρ της ΑΕΚ. Άλλες εποχές τότε...

Πατήστε στην εικόνα!

Πηγή: http://www.avarchive.gr/

Τρίτη 6 Δεκεμβρίου 2011

Όταν το ποδόσφαιρο ξύνει πληγές...

Το άρθρο που ακολουθεί, δημοσιευμένο σήμερα στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, θίγει ένα θέμα που ξεσήκωσε θύελλες πρόσφατα στην ΑΕΚ. Όσο κι αν διαφωνεί κανείς με τις απόψεις που εκτίθενται, βασίζονται σε μνήμες που δεν επιδέχονται αμφισβήτηση αλλά ούτε κι αποσιώπηση. Οι απόψεις του αναγνώστη πάντα ευπρόσδεκτες, είτε σ' αυτό το blog είτε στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ... 

Η ευαισθησία που επέδειξαν πρόσφατα οι φίλοι της ΑΕΚ απέναντι στην φημολογούμενη εμπλοκή Τούρκων επιχειρηματιών στα διοικητικά του συλλόγου, είναι κατανοητή, με βάση τους ιστορικούς συμβολισμούς που ο σύλλογος αυτός φέρει. Βέβαια, αυτή δεν είναι η πρώτη απόπειρα εισόδου ξένων επενδυτών στην ΑΕΚ. Ποιος δεν θυμάται τους Άγγλους της ENIC που ανέλαβαν τα ηνία της ΠΑΕ το 1997 και έμειναν στο τιμόνι –με τον ένα ή τον άλλο τρόπο- έως την «μεταπολίτευση» του Θεμιστοκλή Νικολαΐδη...

Ακούγεται φυσιολογικό, ίσως, ότι οι περισσότεροι φίλαθλοι της Αθηναϊκής ομάδας αποδέχθηκαν την Αγγλική «κατοχή» με πολύ μεγαλύτερη ευκολία απ’ ό,τι την προοπτική μιας Τουρκικής παρουσίας στη μετοχική σύνθεση της ΑΕΚ. Η διαφορά προφανώς ανάγεται στις ιστορικές προσφυγικές ρίζες του συλλόγου: σύμφωνα με την κρατούσα αντίληψη, δεν είναι διανοητό η Ένωση που γεννήθηκε μέσα από τις στάχτες μιας εθνικής καταστροφής, να διοικείται από τους απογόνους των ίδιων των «εχθρών» που την προκάλεσαν!

Εν τούτοις, με την προβοκατόρικη νοοτροπία που με διακρίνει, σκέφτηκα να ζητήσω και τη γνώμη ενός παλιού πρόσφυγα επί του θέματος, κάποιου που είχε ζήσει την εθνική τραγωδία από κοντά. Και μάλιστα, ενός ανθρώπου που δεν ασχολήθηκε ποτέ του με το ποδόσφαιρο. Έτσι, η απάντηση που θα έπαιρνα θα ήταν καθαρά ιδεολογική, απαλλαγμένη από τυχόν υστερόβουλες οπαδικές σκοπιμότητες...

Ο εν λόγω πρόσφυγας ήρθε στην Ελλάδα μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή, κυνηγημένος από τους Τούρκους που είχαν σφάξει τον πατέρα και την αδελφή του, και είχαν λεηλατήσει και στη συνέχεια πυρπολήσει την οικογενειακή τους επιχείρηση. Κρυβόταν επί μήνες στα βουνά και τρεφόταν με απίστευτα πράγματα, μέχρι να καταφέρει να περάσει με ασφάλεια τα Ελληνοτουρκικά σύνορα...

Είναι απίστευτο, αλλά στα κάπου τριάντα χρόνια που πρόλαβα να τον γνωρίσω, δεν άκουσα μία φορά τον παππού μου να λέει κακή κουβέντα για τους Τούρκους! Τους θεωρούσε φίλους κι αδελφούς, και πίστευε πάντα πως άλλοι μας είχαν βάλει να φαγωθούμε, εξωθώντας την Ελλάδα με πλάνες υποσχέσεις σε πολεμική περιπέτεια και αφήνοντάς την μόνη στο τέλος. Ποιοι ήταν αυτοί οι «άλλοι»; Ίσως το καταλάβετε αν σας πω πως δεν θυμάμαι ποτέ τον παππού μου να λέει σκέτα «η Αγγλία». Πάντα έβαζε και επιθετικό προσδιορισμό: «η (***) η Αγγλία»! Το εύκολο έργο της προφανούς ερμηνείας των αποσιωπητικών –με βάση το αρχαιότερο γνωστό επάγγελμα- αφήνεται στον αναγνώστη...

Αν ζούσε, λοιπόν, ο παππούς μου το 1997, σίγουρα θα είχε επαναστατήσει ακούγοντας πως κάποιοι Άγγλοι επρόκειτο τότε να κάνουν κουμάντο σε μια Ελληνική ομάδα με προσφυγικές ρίζες. Τώρα, όσον αφορά την πιθανή γνώμη του για τους υποψήφιους Τούρκους επενδυτές στην ίδια ομάδα, που ήρθαν πρόσφατα στο φως της επικαιρότητας, τι να σας πω... Δεν είμαι βέβαιος!

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

ΥΓ:  Ο Ολυμπιακός πριν λίγο σημείωσε τέρμα κατά των Άγγλων. Κάθε ασυμπλεγμάτιστος Αεκτζής αυτονόητα εύχεται καλή επιτυχία στην Ελληνική ομάδα!