Δευτέρα 29 Οκτωβρίου 2012

ΤΟ ΒΗΜΑ - Πλατανιάς: Μια ιστορία βαμμένη με αίμα ηρώων!

Περνώντας έξω από τα γραφεία του Τομέα των Μαθηματικών, πριν λίγο καιρό, είπα να μπω να πω μια καλημέρα στο Γιώργο. «Έλα, και σε ήθελα!» μου λέει. «Σε δυο βδομάδες έρχεται ο Πλατανιάς να παίξει με την ΑΕΚ στην Αθήνα. Τι θα ‘λεγες να πηγαίναμε παρέα στο γήπεδο;»

Απόρησα, γιατί ήξερα ότι ο Γιώργος είναι οπαδός του Παναθηναϊκού. Μου λύθηκε όμως γρήγορα η απορία: «Ο Πλατανιάς είναι η ομάδα του χωριού μου, στα Χανιά. Και, όπως καταλαβαίνεις, τον βάζω πάνω κι από τον ΠΑΟ! Μακάρι να σας κερδίσουμε, κι ας νικήσετε εσείς τον Παναθηναϊκό την επόμενη Κυριακή!» Τελικά, ο Πλατανιάς έχασε το παιχνίδι από την ΑΕΚ (ομολογώ πως στη φάση του γκολ επέδειξα υπεράνθρωπη αυτοσυγκράτηση για να μην πανηγυρίσω, καθώς ήταν εμφανής η απογοήτευση στο πρόσωπο του παρακαθήμενου φίλου μου!). Αυτό που διέκρινα στους παίκτες της Κρητικής ομάδας ήταν το αθλητικό ήθος και το καθαρό, χωρίς σκοπιμότητες παιχνίδι. Έμαθα όμως και κάποια σημαντικά πράγματα για την νεοφώτιστη ομάδα στην κορυφαία εθνική κατηγορία του ποδοσφαίρου...

«Κόκκινο τριφύλλι, βρε Γιώργο, και κόκκινες φανέλες;» πείραξα τον «βάζελο» φίλο μου. Μου εξήγησε πως το κόκκινο χρώμα υποκρύπτει σημαντική ιστορική σημειολογία. Τα χρόνια της Κατοχής, οι κάτοικοι του Πλατανιά αντιστάθηκαν γενναία στον κατακτητή. Ήταν ανάμεσα σ’ αυτούς που πλήρωσαν βαρύ φόρο αίματος κατά την γερμανική εισβολή στην Κρήτη. Οι νίκες της τοπικής ποδοσφαιρικής ομάδας (ακόμα και εναντίον ομάδων επίλεκτων γερμανών ποδοσφαιριστών!) ήταν αληθινές «ενέσεις» ηθικού για το δοκιμαζόμενο χωριό...

Οι αθλητικές ενδυμασίες ήταν, φυσικά, είδος δυσεύρετο την εποχή εκείνη! Πριν από κάποιο σημαντικό παιχνίδι, οι παίκτες του Πλατανιά αναγκάστηκαν να κλέψουν είδη ρουχισμού από τις γερμανικές αποθήκες. Ήταν ρούχα ματωμένα από τις μάχες, όπως ματωμένες έμειναν κι οι αθλητικές φανέλες που φτιάχτηκαν απ’ αυτά. Το σημερινό κόκκινο χρώμα είναι εις ανάμνηση εκείνων των τραγικών στιγμών αθλητικής δόξας μέσα στις φλόγες του πολέμου... Στο ημίχρονο, ο Γιώργος προσπάθησε ανεπιτυχώς να συναντήσει τον πρόεδρο της ομάδας. «Έχω να τον δω κάπου τριάντα χρόνια», μου εξήγησε. «Ήμασταν συμμαθητές στο γυμνάσιο.»

Ως οπαδός της αντίπαλης ΑΕΚ, στέλνω στον κ. Πρόεδρο τα συγχαρητήριά μου για το μικρό αθλητικό θαύμα που πέτυχε, ανεβάζοντας την ομάδα του ιστορικού χωριού της Κρήτης στη «μεγάλη» κατηγορία. Μια κατηγορία στην οποία μόνο με τιτάνιες προσπάθειες, πλέον, θα συνεχίσει να ανήκει η δική μου ομάδα του χρόνου...

ΤΟ ΒΗΜΑ

Πέμπτη 25 Οκτωβρίου 2012

ΤΟ ΒΗΜΑ - Αναζητώντας την κριτική σκέψη στην εκπαίδευση

...Η σκηνή στην αίθουσα διδασκαλίας. Οι φοιτητές διαβάζουν θέματα εξετάσεων που μόλις τους έχουν δοθεί, και καλούνται να διατυπώσουν τυχόν απορίες. Κάποια στιγμή, ένας εξ αυτών (εκπροσωπώντας πιθανότατα και αρκετούς άλλους) σηκώνει το χέρι για να κάνει την εξής ερώτηση: «Στο δεύτερο θέμα, θέλετε εκείνα που γράφει το βιβλίο πάνω δεξιά όπως το κοιτάζουμε, ή αυτά που γράφει κάτω απ’ το σχήμα στην απέναντι σελίδα;»

Το μήνυμα είναι σαφές και άκρως ανησυχητικό: σε πολλούς φοιτητές (αν όχι στους περισσότερους) η «φωτογραφική» απομνημόνευση λειτουργεί ως βολικό υποκατάστατο της δημιουργικής κριτικής σκέψης...

Διαβάστε το άρθρο...

Παρασκευή 19 Οκτωβρίου 2012

Το τελευταίο(;) ποτήρι...

- Γιώργο, τι θα κάνω τώρα, που υποσχέθηκα πως αυτό θα είναι το τελευταίο πικρό ποτήρι;  
- Χμμμ... Δεν μου λες, ανέλαβες καμία δέσμευση για φλιτζάνι του εσπρέσο; 

Τετάρτη 17 Οκτωβρίου 2012

Μεταδικτατορικά σύνδρομα...

Απόσπασμα από εξαιρετικό άρθρο του Κωνσταντίνου Μανίκα στο "Βήμα":

Όταν τα μεταδικτατορικά σύνδρομα καταπίεσης κάλυπταν για μεγάλο διάστημα με βουβή συμπάθεια κάθε αντιεξουσιατική ακόμα και τρομοκρατική δράση, θεωρώντας και την ελάχιστη αναφορά στην τάξη και την ευνομία ως κατάλοιπο ολοκληρωτισμού, εκθρέψαμε την ανοχή στη βία ως «δημοκρατικό» δικαίωμα. Κάποιοι από αυτούς που σήμερα δικαίως διαρρηγνύουν τα ιμάτια τους για τους φραστικούς ή σωματικούς τραμπουκισμούς, «φίμωναν» επί δεκαετίες κάθε αναφορά στην πατρίδα ως ακραίο εθνικισμό, κάθε δράση ευταξίας ως παρακρατική καταστολή, κάθε φιλελεύθερη μεταρρύθμιση ως ιμπεριαλιστική επιβολή. Ο Ντεκάρτ κι ο Βολταίρος ως φάροι της ελεύθερης σκέψης έχουν εγκαταλειφθεί προ πολλού στη νεοελληνική πραγματικότητα, απλά η απότομη κατάρρευση ενός συστήματος που βιώνουμε σήμερα, έδωσε άλλοθι σε κάθε ακραία συμπεριφορά ως αντικαθεστωτική «απελευθερωτική» στάση.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο...

Δευτέρα 15 Οκτωβρίου 2012

ΤΟ ΒΗΜΑ - Κινηματογραφικός σαδισμός και τεχνική δίχως Τέχνη!

Η κριτική για την ταινία του Μίκαελ Χάνεκε, "Αγάπη"...

Κάποιος φίλος μού έστειλε πρόσφατα ένα αρχείο PowerPoint, απ’ αυτά που κυκλοφορούν «με το κιλό» στο Διαδίκτυο. Με πρώτη ματιά, περιείχε μερικές σχετικά καλές ασπρόμαυρες φωτογραφίες. Στο τέλος, όμως, υπήρχε μια αποκάλυψη που άφηνε άφωνο τον θεατή: δεν επρόκειτο για φωτογραφίες, αλλά για σχέδια καμωμένα με το χέρι!

Η πρώτη, αυθόρμητη αντίδρασή μου ήταν: «τι σπουδαίος καλλιτέχνης»! Μετά το ξανασκέφτηκα: Είναι, λοιπόν, σκοπός της Τέχνης η πιστή και ακριβής αποτύπωση της πραγματικότητας; Αν ναι, γιατί χρειάστηκε μια τόσο επίπονη προσπάθεια εκ μέρους του σκιτσογράφου; Ένας απλός, ακόμα και σχετικά ατάλαντος φωτογράφος θα είχε αναμφισβήτητα διεκπεραιώσει το έργο με ακόμα μεγαλύτερη τελειότητα!

Το να αναπαράγει κάποιος δι’ άλλων μέσων το αποτέλεσμα της δουλειάς ενός καλλιτέχνη (εν προκειμένω, ενός φωτογράφου) δεν είναι, τελικά, ζήτημα Τέχνης: είναι απλά ζήτημα τεχνικής!

Διαβάστε το άρθρο...

Αυτό το σκέφτηκε κανείς;

- Καταραμένη Τρόικα! Να σε απολύουν χωρίς αποζημίωση, να πεθαίνεις από την πείνα, και να πέφτεις κι από πάνω σε απεργία διαρκείας των συμβολαιογράφων! 

Τρίτη 9 Οκτωβρίου 2012

Πού είναι τα δώρα, οέο;

- Με συγχωρείς, βρε Αντώνη... Αυτός ο παμπόνηρος ο Σόιμπλε φαίνεται μου άρπαξε από την τσέπη το καρότο! Βολεύεσαι για κάνα-δυο μήνες ακόμα με το μαστίγιο; 

Παρασκευή 5 Οκτωβρίου 2012

Τα όρια της ελευθερίας των ιδιωτικών ΜΜΕ σε μια (κατά βάση) μη-ελεύθερη αγορά

Το σχόλιο του ΑΝΤΩΝΗ-ΨΕΡΗΜΟΣ για το άρθρο Η σκληρή «Τρόικα» του «Αθήνα 984»:

Φίλε μου Κώστα, καλό χειμώνα, έστω και ετεροχρονισμένα. Η αλήθεια είναι ότι, πολλές φορές έχω αισθανθεί την ίδια απόγνωση με εσένα όταν ακούω περιγραφές αγώνων, ειδήσεις, σχόλια από ιδιωτικούς σταθμούς οι οποίοι, με τον απροκάλυπτο ιδεολογικό χρωματισμό τους μπορούν να σε φέρουν σε σημείο βρασμού. Φαντάζομαι ότι η επιλογή του σταθμού που θα παρακολουθήσεις είναι ένα ισχυρό όπλο στα χέρια σου, αλλά ταυτόχρονα και το μεγαλύτερο άλλοθι για την στάση τους. Θα σου θέσω όμως μια παράμετρο που, ενδεχομένως, δεν έχεις λάβει υπ' όψη κατά το σχολιασμό σου: ναι μεν, φίλε μου, το ιδιοκτησιακό καθεστώς δικαιολογεί τις μονόπλευρες τοποθετήσεις και την πολιτική ενός σταθμού, αυτό όμως ισχύει πρωτίστως σε μια αγορά ελεύθερη όπου ο καθένας έχει τη δυνατότητα να φτιάξει τον δικό του ραδιοφωνικό και τηλεοπτικό σταθμό. Όταν οι ελεύθερες τηλεοπτικές συχνότητες -στην πρωτεύουσα, επί παραδείγματι- είναι ελάχιστες και οι ραδιοφωνικές ομοίως, η δε δέσμευσή τους γίνεται κατόπιν διαγωνισμού που θέτει αυστηρά οικονομικά και λοιπά κριτήρια, δεν μπορούμε να μιλάμε επακριβώς για ελεύθερη αγορά. Από τη στιγμή που το δικαίωμα στην εκπαίδευση και η προσωπικότητα είναι Συνταγματικώς κατοχυρωμένα αγαθά, και δεδομένου ότι η πληροφορία είναι ο θεμέλιος λίθος του σύγχρονου πολιτισμού, μπορεί ευσχήμως να υποστηριχθεί, πιστεύω, ότι οι ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές συχνότητες είναι κάτι πολύ περισσότερο από μεγάκυκλους: είναι κοινωνικό αγαθό. Αυτός είναι, εξ άλλου, και ο λόγος που οι καναλάρχες και σταθμάρχες υπόκεινται -λέμε τώρα...- σε ποιοτικό έλεγχο του προγράμματός τους από το ΕΣΡ, το οποίο μπορεί να επιβάλλει μέχρι και την ποινή της ανάκλησης της αδείας τους.

Μα, θα μου πεις, αυτό σημαίνει ότι ο ραδιοφωνικός παραγωγός που συμπεριφέρεται σαν ΟΡΚ του "θρύλου" πρέπει να υποστεί τις συνέπειες; Δεν ξέρω... Τουλάχιστον όμως, έχεις το δικαίωμα να εξοργίζεσαι μαζί του όσο θέλεις και να απαιτείς από τα εκάστοτε φερέφωνα -πολιτικά και αθλητικά- να σέβονται την προσωπικότητά σου η οποία χρήζει προστασίας διότι, στο κάτω-κάτω της γραφής, μπορεί να έχει χαλάσει και το τηλεκοντρόλ ρε αδερφέ!!!

ΑΝΤΩΝΗΣ-ΨΕΡΗΜΟΣ

Δεν θα διαφωνήσουμε καθόλου, αγαπητέ Αντώνη! Καλό χειμώνα και σε σένα - αν και το καλοκαίρι καλά κρατεί! 

Έρχεται -ξαφνικά- την Τρίτη!

- Θα πάω να τους πείσω επιτέλους πως, αν θέλουν να σώσουν τη χώρα τους, θα πρέπει να πάψουν να εφαρμόζουν "τυφλοσούρτη" το μοντέλο σωτηρίας της ΑΕΚ του 2004!

(Photo: ΤΟ ΒΗΜΑ

Τρίτη 2 Οκτωβρίου 2012

Ο ρασοφόρος μάνατζερ... χάλασε τη συμφωνία!

- Ευχαριστώ για το e-mail με την ενδεκάδα της Κυριακής που μου στείλατε, πάτερ! Όμως... χμμμ... είστε απόλυτα βέβαιος πως πρέπει να βάλω τερματοφύλακα τον Στεργιούδα και σέντερ-φορ τον Αρδίζογλου;

(Photo: ΤΟ ΒΗΜΑ)

Διαβάστε το άρθρο

Δευτέρα 1 Οκτωβρίου 2012

ΤΟ ΒΗΜΑ - Η σκληρή «Τρόικα» του «Αθήνα 984»

Κάποιο βράδυ, πριν αρκετά χρόνια, άκουγα στο ραδιόφωνο την περιγραφή του ποδοσφαιρικού αγώνα ΑΕΚ-Ολυμπιακού από την αλήστου μνήμης Ν. Φιλαδέλφεια. Δεν θυμάμαι γιατί, είχα επιλέξει έναν ραδιοσταθμό που ανήκε στον τότε πρόεδρο του Πειραϊκού συλλόγου. Η μεροληπτική υπέρ του Ολυμπιακού περιγραφή του αγώνα είχε αρχίσει να με εκνευρίζει αφάνταστα! Για μια στιγμή σκέφτηκα να διαμαρτυρηθώ στον σταθμό, ύστερα όμως λογικεύτηκα: Ο σταθμός ήταν ιδιωτικός, δεν ζούσε εις βάρος της δικής μου τσέπης, και μπορούσε ως εκ τούτου να επιλέγει όποια γραμμή (αθλητική ή πολιτική) εξυπηρετούσε τα συμφέροντα του ιδιοκτήτη του. Αν αυτή δεν μου άρεσε, ήταν στην διακριτική μου ευχέρεια να γυρίσω αλλού το κουμπί!

Το δεοντολογικό πλαίσιο, όμως, είναι πολύ διαφορετικό στην περίπτωση των κρατικών και των δημοτικών ραδιοσταθμών. Οι σταθμοί αυτοί συντηρούνται σε μεγάλο βαθμό από το υστέρημα φορολογουμένων πολιτών, προς τους οποίους οφείλουν να δείχνουν σεβασμό. Και, αν μη τι άλλο, να μην προσβάλλουν τους ακροατές, ακόμα κι αν πρόκειται για ένα (μικρό ή μεγάλο) μέρος τους!

Διαβάστε τη συνέχεια...