Τρίτη 29 Νοεμβρίου 2011

Τα «αυτονόητα» της Δημοκρατίας...

Για ένα πολίτευμα που δέχεται ύπουλες επιθέσεις από θεσμούς ταγμένους να το προστατεύουν και να το υπηρετούν, υπό το πρόσχημα των αδιαμφισβήτητων παθογενειών του, η καλύτερη άμυνα είναι η αυτοκριτική. Σαν ελάχιστο δείγμα τέτοιας διάθεσης, αναδημοσιεύουμε το άρθρο που ακολουθεί από την ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ... 

Ένα από τα ανέκδοτα που είχα ακούσει στην Αμερική την δεκαετία του ’80 (εποχή, ακόμα, «ψυχρού πολέμου») έλεγε το εξής: «Αν θέλεις να τρελάνεις στ’ αλήθεια έναν Σοβιετικό πολίτη, φέρ’ τον στην Αμερική και βάλε τον να ψωνίσει σε ένα σούπερ-μάρκετ. Δεν θα ξέρει τι να κάνει, αφού θα είναι η πρώτη φορά στη ζωή του που θα κληθεί να επιλέξει ελεύθερα!» Αυτό μου έφερε τότε στο νου μια μεταφορική έκφραση από ένα ποίημα του Σπύρου Ζερβού, καθηγητή μου στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας και σπουδαίου μαθηματικού: Έγραφε κάπου για «το σούπερ-μάρκετ της ελευθερίας»...

Πηγαίνω ακόμα πιο πίσω... Ήταν πρωί στις 24 Ιουλίου 1974. Η τραγωδία της Κύπρου είχε μόλις γράψει τον αιματηρό επίλογο της εφτάχρονης χούντας, και στην Ελλάδα ανέτελλε και πάλι το πολίτευμα που η ίδια αυτή χώρα γέννησε. Βγαίνοντας στο δρόμο –γυμνασιόπαιδο τότε- αντίκρισα ένα φαινόμενο πρωτόγνωρο για μένα: παντού εφημερίδες που για πρώτη φορά τις έβλεπα, έγραφαν για ελευθερία, για Δημοκρατία, για τον Καραμανλή και τους άλλους πολιτικούς που θα αναλάμβαναν –χωρίς, επιτέλους, να φορούν γαλόνια!- τις τύχες της χώρας... Πόσο μεγάλο δώρο φάνταζε τότε η τόσο αυτονόητη και κατοχυρωμένη σήμερα ελευθερία του τύπου!

Δεν υπάρχει, όμως, μεγαλύτερος εχθρός των αγαθών της ελευθερίας από το αυτονόητο! Θα αρκούσε και μόνο ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα προς απόδειξη: Σκεφτείτε πόσες θυελλώδεις ερωτικές σχέσεις, πολλές εκ των οποίων μάλιστα καλούνται να υπερνικήσουν κοινωνικά εμπόδια ή οικογενειακές απαγορεύσεις, «ξεφουσκώνουν» και τελικά διαλύονται μέσα σε ένα γάμο ή μια ελεύθερη συμβίωση. Ο λόγος προφανής: θεωρώντας πλέον καθένας από τους δύο εραστές τον άλλον ως δεδομένο, παύει να αποδύεται στον καθημερινό αγώνα να κατακτήσει τον ερωτικό εταίρο του εξ αρχής με επιστράτευση του καλύτερου εαυτού του. Κι αυτή η καθημερινή ανανέωση της βεβαιότητας του «ανήκειν» είναι που αναζωογονεί τη σχέση και την καθιστά βιώσιμη!

Σε επίπεδο κοινωνίας, κύριος εκφραστής της ελευθερίας ενός λαού είναι το δημοκρατικό πολίτευμα (στις διάφορες θεσμικές παραλλαγές του). Το πολίτευμα αυτό, όμως, έχει μια ιδιαιτερότητα: όπως ένα ποδήλατο, για να διατηρεί την ευστάθεια και την ισορροπία του θα πρέπει διαρκώς να βρίσκεται σε κίνηση, ποτέ σε στάση! Με άλλα λόγια, η στατική αντίληψη της Δημοκρατίας ως δεδομένου και μη διαπραγματεύσιμου αγαθού είναι το μικρόβιο που απειλεί περισσότερο την ύπαρξή της. Η Δημοκρατία δεν είναι ποτέ «αυτονόητη»: κατακτάται καθημερινά σαν να μην υπήρχε την προηγούμενη μέρα!

Εδώ υπάρχει όμως ένα λεπτό σημείο που, δυστυχώς, τείνουμε να το παραβλέπουμε. Το «σούπερ-μάρκετ της ελευθερίας» -για να θυμηθώ τον καθηγητή Ζερβό- δεν χαρίζει τα αγαθά του, αλλά τα προσφέρει με ένα τίμημα: την πιστή τήρηση των υποχρεώσεών μας απέναντι στο πολίτευμα. Κι επειδή το ίδιο το πολίτευμα δεν προσωποποιείται, μιλάμε ουσιαστικά για τις υποχρεώσεις μας απέναντι στον συνάνθρωπο και την ίδια την κοινωνία. Με το χέρι στην καρδιά, σε ποιο βαθμό τηρήσαμε αυτή την απαράβατη αρχή ως πολίτες, ως κοινωνικές ομάδες, ως λαός; Πότε παραμερίσαμε το προσωπικό ή στενά ομαδικό συμφέρον μας προκειμένου να μη βλάψουμε τον άλλον ή τους άλλους που βρίσκονταν σε λιγότερο προνομιακή θέση; Πότε είπαμε «δεν πειράζει, βρε αδερφέ, ας κάνω λίγο πιο πίσω στις αξιώσεις μου για να ζήσουν και οι άλλοι!»;

Δημοκρατία και κοινωνικός ή πολιτικός εγωκεντρισμός είναι έννοιες ασύμβατες. Αυτή την απλή επιταγή, δυστυχώς, την ξέχασαν οι Έλληνες όταν χωρίστηκαν σε ομάδες οργανωμένων συμφερόντων: Πολιτικά κόμματα που εύχονταν την αποτυχία του κυβερνώντος αντιπάλου –άρα, την καταστροφή της ίδιας της πατρίδας- προκειμένου να έρθουν αυτά στην εξουσία... Συνδικαλιστικοί φορείς που διεκδικούσαν όλο και περισσότερα από όλο και πιο άδεια κρατικά ταμεία, χρησιμοποιώντας τους ταλαιπωρούμενους πολίτες ως όμηρους ενός στυγνού εκβιασμού... Άνθρωποι που πλούτισαν εύκολα χωρίς ποτέ να αποδώσουν τα οφειλόμενα στο κράτος, αφήνοντας τον μη-προνομιούχο εργαζόμενο να σηκώνει το βάρος της εθνικής οικονομίας...

Το τραγικό σφάλμα όλων των παραπάνω είναι πως θεώρησαν τη Δημοκρατία σαν σούπερ-μάρκετ απ’ το οποίο θα μπορούσαν να ψωνίζουν παντοτινά δωρεάν, αφού κάποιοι άλλοι θα καλούνταν πάντα να πληρώσουν το λογαριασμό! Αυτό το σούπερ-μάρκετ, όμως, δεν άντεξε άλλο και τελικά χρεοκόπησε. Τώρα το πήραν κάτι στυγνοί Γερμανοί επιχειρηματίες που προσφέρουν κακοπληρωμένη δουλειά (κυριολεκτικά για ένα κομμάτι ψωμί) σε εξαθλιωμένους εργάτες, πρώην πολίτες μιας πρώην ιστορικής και ένδοξης χώρας, που έκαναν το λάθος να πιστέψουν πως το μεγαλύτερο δώρο τους στην ανθρωπότητα –η Δημοκρατία- και η ελευθερία και εθνική αξιοπρέπεια που το πολίτευμα αυτό προϋποθέτει αλλά και διασφαλίζει, ήταν αξίες δεδομένες και «αυτονόητες». Η ελευθερία, όμως, δεν είναι ποτέ αυτονόητη αν δεν ανανεώνει κανείς καθημερινά το δικαίωμα να την απολαμβάνει. Έτσι ακριβώς όπως και οι ερωτικές σχέσεις!

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

Παρασκευή 25 Νοεμβρίου 2011

Τι σου κάνουν τα κόμματα!

Το παρακάτω απολαυστικό ανέκδοτο το διαβάσαμε στον Αερινό, το blog του Χανιώτη οπαδού της ΑΕΚ, Γεράσιμου Φελεσάκη:

Κομματισμός...

Την περίοδο του Εθνικού διχασμού στην Κρήτη, ένας επιθεωρητής δημοτικής εκπαίδευσης ανέβαινε, μ' ένα μουλάρι, σ' ένα ορεινό και δύσβατο χωριό, για να επιθεωρήσει τον εκεί δάσκαλο. Στο δρόμο που «επήγαινε» συναντά έναν αγωγιάτη και τον ρωτά:
«Δεν μου λες, πατριώτη, ο δάσκαλος τι είναι; Βενιζελικός ή βασιλικός;»
«Βενιζελικός», απαντά ο αγωγιάτης.
«Α, το γαϊδούρι...!» σχολίασε ο επιθεωρητής.
Ο αγωγιάτης όμως ήταν Βενιζελικός και φίλος του δασκάλου και έτρεξε να μεταφέρει στον δάσκαλο την στιχομυθία.
«Το και το, δάσκαλε. Σε είπε γαϊδούρι!»
Την επομένη μπαίνει ο επιθεωρητής στην τάξη και ρωτά τον δάσκαλο για το ποιο είναι το μάθημα της ημέρας.
«Τα σημεία της στίξεως», απαντά ο δάσκαλος.
"Ας δούμε, λοιπόν, τι ξέρουν τα παιδιά", λέει ο επιθεωρητής.
Ο δάσκαλος σήκωσε ένα μαθητή, τον Σήφη, στον πίνακα και του είπε να γράψει την φράση:
"Ο επιθεωρητής είπε, (κόμμα) ο δάσκαλος είναι γαϊδούρι (τελεία)."
Αφού, έκπληκτος ο μαθητής, το έγραψε, τον ρωτά ο δάσκαλος:
"Ποιος είναι, παιδί μου, γαϊδούρι;"
"Ο δάσκαλος", ψέλλισε ο μαθητής.
"Και ποιος το είπε;"
"Ο επιθεωρητής, κύριε."
"Ωραία", είπε ο δάσκαλος, "σβήσε τώρα το κόμμα και βάλ' το αλλιώς:
Ο επιθεωρητής, (κόμμα) είπε ο δάσκαλος, (κόμμα) είναι γαϊδούρι."
Μόλις τελείωσε ο μαθητής, τον ρωτά ο δάσκαλος:
"Ποιος είναι τώρα, παιδί μου, το γαϊδούρι;"
"Ο επιθεωρητής", απαντά δειλά ο μαθητής.
"Και ποιος το είπε;"
"Ο δάσκαλος", απαντά ο μαθητής.
Οπότε στρέφεται ο δάσκαλος στην τάξη και λέει:
"Είδατε παιδιά τι κάνουν τα κόμματα; Πότε βγάζουν γάιδαρο τον επιθεωρητή και πότε τον δάσκαλο!"

(Πηγή: Αερινός)

Σάββατο 19 Νοεμβρίου 2011

Χαίρεται που... έφυγε! (Κι εμείς το ίδιο!)

Κάψτε τα μπλουζάκια!
Θέλει η (***) να κρυφτεί, μα η χαρά δεν την αφήνει, κατά πώς λέει η παροιμία! Κι εμείς θέλουμε να πάψουμε να ασχολούμαστε μαζί του, αλλά το aek365 (που δεν μπορεί να τον ξεπεράσει!) δεν μας αφήνει ν' "αγιάσουμε"...

Ο "κύριος μπλουζάκι" ή "κύριος 6-0 στο Καραϊσκάκη" ξαναχτύπησε! Και τι είπε; Πως "όσο περνούν οι μέρες χαίρομαι που πήρα την απόφαση να φύγω". Από πού; Από την ομάδα της... καρδιάς του, φυσικά! Οι οπαδοί της οποίας τον είχαν σαν θεό! Τι να πει κι ο καημένος ο Μπάγεβιτς που τον έφτυναν και του έβριζαν το σπίτι...

Όμως, το κλου είναι στην κυριολεξία απογειωτικό: «Νομίζω πως έχω πάντα ανοιχτή την πόρτα της ΑΕΚ, διότι χάρισα πολλά χρήματα»! Σωστά: το ίδιο ακριβώς μας λέει η Μέρκελ, η Τρόικα και το ΔΝΤ...

Διαβάστε το άρθρο στο aek365.gr

Πέμπτη 17 Νοεμβρίου 2011

Μήπως ν' αναζητούσαμε λύση στο Σύμπαν;


Απ' ό,τι φαίνεται, αξιόπιστοι επενδυτές για την ομάδα μας δεν υφίστανται πουθενά πάνω στον πλανήτη που ζούμε και του οποίου τα -με γεωμετρική πρόοδο αυξανόμενα- προβλήματα μοιραζόμαστε. Η μόνη ελπίδα μας πια είναι ν' αναζητήσουμε λύσεις αλλού: στο ηλιακό μας σύστημα, στον γαλαξία μας, ή ακόμα και στο ευρύτερο Σύμπαν (ε, δεν μπορεί, κάπου θα υπάρχουν επενδυτές της προκοπής!)...

Για να εξοικειωθούμε μ' αυτούς τους σκοτεινούς και άγνωστους χώρους, το αδελφό blog QUANTUM ξεκίνησε την παρουσίαση μιας πολύ ενδιαφέρουσας σειράς ντοκιμαντέρ με τίτλο "Τα Θαύματα του Σύμπαντος". Δείτε το πρώτο επεισόδιο, και επισκέπτεστε το blog τακτικά γιατί θα ακολουθήσουν κι άλλα, μέχρι την ολοκλήρωση της σειράς!

Σάββατο 12 Νοεμβρίου 2011

Εθνικές προτεραιότητες!

- Είστε σοβαρός, κύριε Αδαμίδη; Άκου να θέσω στη Μέρκελ ως ζήτημα μείζονος εθνικής προτεραιότητας την εύρεση επενδυτών για την ΑΕΚ!

(Photo: aek365.gr)

Παρασκευή 11 Νοεμβρίου 2011

Λουκάς και Λουκάς!


Το 1974, ο Λουκάς Μπάρλος ανέλαβε "υπηρεσιακός πρόεδρος" στην ΑΕΚ. Κανένας δεν περίμενε ότι θα γινόταν ο ηγέτης που θα έβγαζε τον σύλλογο από την ανυποληψία στην οποία είχε περιπέσει, οδηγώντας τον στο κλαμπ των κορυφαίων της Ευρώπης!

Τριάντα επτά χρόνια αργότερα, ένας άλλος Λουκάς καλείται να ξαναδώσει στη χώρα το χαμένο της κύρος και τη χαμένη της αξιοπρέπεια. Ίσως για κάποιους είναι απλά ένας "υπηρεσιακός" πρωθυπουργός. Οι Αεκτζήδες όμως έχουν τους δικούς τους λόγους να είναι αισιόδοξοι!

Καλή Επιτυχία Λουκά Παπαδήμο στο δύσκολο έργο σου!

Πέμπτη 10 Νοεμβρίου 2011

"Την άφησα γιατί την αγαπούσα"!

Ο Χιμένεθ εξηγεί γιατί έφυγε από την ΑΕΚ
Του Θοδωρή Καρβουνιάρη

Δηλώσεις στην Πολωνία έκανε ο Ισπανός τεχνικός, ενημερώνοντας τα τοπικά ΜΜΕ για τους λόγους που αποχώρησε από την Ένωση

Πρόθυμος να αναλάβει την τεχνική ηγεσία της Βίσλα Κρακοβίας είναι ο Μανόλο Χιμένεθ, όπως ξεκαθάρισε ο ίδιος σε δηλώσεις του στην Πολωνία και πιο συγκεκριμένα στη Super Express. Ο Ισπανός τεχνικός μάλιστα μίλησε και για τους λόγους που αποχώρησε από την ΑΕΚ. "Επί του παρόντος δεν δεσμεύομαι με κάποια ομάδα, γι' αυτό μπορεί να εργαστώ ανά πάσα στιγμή. Δεν έχω απορρίψει καμία προσφορά αν πρώτα δεν τη συζητήσω. Η Βίσλα δεν είναι άγνωστη στην Ευρώπη", είπε αρχικά ο Χιμένεθ ο οποίος εξήγησε σχετικά με την ΑΕΚ: "Σε ένα χρόνο που έμεινα στην ΑΕΚ τερματίσαμε τρίτοι στο πρωτάθλημα και κερδίσαμε το ελληνικό Κύπελλο. Δυστυχώς ο σύλλογος έχει περιέλθει σε κρίση, όπως και το σύνολο της χώρας. Δεν υπήρχε λόγος να τραβήξει περισσότερο η συνεργασία μας. Υπάρχουν προβλήματα πληρωμών στους παίκτες, ενώ επίσης είχα έναν σημαντικό μισθό που επιβάρυνε τον προϋπολογισμό. Χωρίσαμε με τον καλύτερο δυνατόν τρόπο".

(Πηγή: aek365.gr)

Να 'σαι καλά, ρε Θοδωρή, κι ας είμαστε σε αντίπαλα στρατόπεδα! Μέρες που 'ναι, να σκάσει και κάνα χαμόγελο στο χειλάκι μας!

Νάτος-νάτος ο Πρωθυπουργός!

- Βρε Αντώνη, γιατί είσαι πεισματάρης; Από το να ταΐζουμε στη φυλακή το Μάκαρο τον "αγαπούλα", γιατί να μην τον βάλουμε Πρωθυπουργό; Φαντάζεσαι να πάει να του κουνηθεί η Μέρκελ ή ο Όλι Ρεν;

(Photo: ΤΟ ΒΗΜΑ)

Τρίτη 1 Νοεμβρίου 2011

Πώς το σκέφτηκαν;

Ώστε υπάρχουν υπόνοιες για το ΑΕΚ-Βόλος 0-4 (διαβάστε εδώ). Κι εμάς ούτε που μας είχαν περάσει απ' το μυαλό! Πάντως, το Aekphile είχε πετάξει το υπονοούμενό του στις 31 Αυγούστου 2011, γράφοντας:

Αλήθεια, θα μιλήσει ποτέ κανείς για το απόλυτα "φυσιολογικό" ΑΕΚ-Βόλος 0-4;

Φαίνεται πως κάποιοι μας άκουσαν!