Έχει δικαίωμα μία αυτοκρατορική επαρχία να διεκδικεί αυτόνομη κρατική υπόσταση; Ένας σύντομος διάλογος με αφορμή την κρίση στην Ουκρανία...
Συζητούν δύο φίλοι, ο ένας Γάλλος κι ο άλλος Έλληνας. Πρώτος μιλά ο Γάλλος:
- Γνωρίζω τις απόψεις σου για τον πόλεμο στην Ουκρανία, Αλέξανδρε, και ξέρεις πως οι δικές μου διαφέρουν. Πάντως, με έχει συγκλονίσει μία ιστορική ανάλυση ενός Αμερικανού καθηγητή που διαβάζω αυτό τον καιρό. Ένα μικρό έθνος με δική του γλώσσα, δική του Ιστορία και δική του ιστορική εθνική συνείδηση διεκδικεί αυτόνομη κρατική υπόσταση από μία πανίσχυρη αυτοκρατορία που το θεωρεί επαρχία της. Και το έθνος αυτό αντιστέκεται με το αίμα του στην οργισμένη αντίδραση της αυτοκρατορίας, με μία γενναιότητα που εκπλήσσει ολόκληρο τον πολιτισμένο κόσμο. Χαίρομαι που η δική μου χώρα, παρά τις αρχικές αμφιταλαντεύσεις της και χωρίς να παραγνωρίζω ότι βασικό της κίνητρο ήταν τα γεωπολιτικά της συμφέροντα, συντάχθηκε τελικά με τη σωστή πλευρά της Ιστορίας.
- Αμερικανός καθηγητής... Καλά, τώρα, τι αναλύσεις περιμένεις να ακούσεις από τους Αμερικανούς; Αυτό για το οποίο νοιάζονται είναι η επικυριαρχία του NATO στην Ευρώπη. Άκου "αυτόνομη κρατική υπόσταση" η Ουκρανία, επειδή, λέει, οι Ουκρανοί έχουν δική τους γλώσσα και εθνική συνείδηση! Μια επαρχία της Μεγάλης Ρωσίας ήταν πάντα, και τέτοια θα παραμείνει. Και πάρτε το απόφαση εσείς οι Δυτικοί: η Ρωσική αυτοκρατορία ξαναγεννιέται και θα καταπιεί αμάσητη την ενωμένη Ευρώπη σας!
- Έχεις δίκιο, Αλέξανδρε, δεν ήμουν σαφής και σου ζητώ συγνώμη για την παρεξήγηση. Η ανάλυση του καθηγητή Τζόνσον δεν αφορά τον τωρινό πόλεμο στην Ουκρανία αλλά την Ελληνική Επανάσταση ενάντια στην Οθωμανική αυτοκρατορία. Όμως, τώρα που το λες, θα το ξανασκεφτώ: ίσως έπρεπε, τελικά, να σας είχαμε αφήσει να μείνετε μία οθωμανική επαρχία. Μη με κοιτάζεις έτσι, συ είπας, φίλε μου!
(Αυλαία...)
