Κυριακή 15 Ιουνίου 2014

Η Εφοπλιστίνα (1971)

Από την Ελένη Αθανασούλη

Μια ελληνική ταινία με πολύ βάθος. Διαπαιδαγώγηση και ήθος, κατά τρόπο απροσδόκητο. Μέσα στην καθημερινότητα, την ατυχία, τις περιστάσεις εποχής, την άγνοια, την απαιδευσία και την ταλαιπωρία, μαθήματα ζωής. Σήμερα δεν υπάρχει τίποτε που να διδάσκει και να παιδαγωγεί. Και όταν γίνεται (η διαπαιδαγώγηση), η πολιτική ορθότητα καταστρέφει αυτή τη λειτουργία!

Το στόρυ, στοιχειώδες και τετριμμένο για την εποχή στην οποία αναφέρεται. Όμως, τα αναδεικνυόμενα πρότυπα και οι αφορισμοί του κακού, σε συνδυασμό με τον κίνδυνο που διατρέχει ο ανυποψίαστος και την ευκολία της πτώσεώς του σε παγίδες, που είναι ολοφάνερη, όλα αυτά μαζί αποτελούν καίριας σημασίας διαπαιδαγώγηση.

Ο απατεώνας να δουλεύει στο τέλος, είναι συμπέρασμα, μάθημα, πρότυπο. Σήμερα ο απατεώνας ξενιτεύεται πάμπλουτος και ατιμώρητος, και ο υπεύθυνος για τον έλεγχο σφυρίζει αμέριμνος...


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου