Η κοινωνία της πίκρας
Του Νίκου Ορφανού
Παρακολουθώ μέρες, όπως πολλοί αν όχι όλοι, μια κοινωνία να κατρακυλάει στην αναξιοπρέπεια. Ναι, εννοώ τη δική μας.
Δεν ήθελα να γράψω τίποτα, γιατί τη μια οργιζόμουν με τον τάδε, την άλλη με το δείνα, αλλά θα κάνω κάποιες παρατηρήσεις, πετώντας τις δικές μου μολότοφ στο σύμπαν των ιδεών και του διαλόγου:
1. Σέβομαι την αυτοκαταστροφή. Είναι μία διαταραχή, αλλά όχι ιδεολογία. Λυπάμαι, αλλά επειδή κάποιος, μοναχός του, διάλεξε έναν λόγο για να πεθάνει, δεν σημαίνει ότι ο λόγος αυτός είναι αναγκαστικά ιερός για όλους. Γεμίσαμε ιερά και όσια και στο τέλος δεν σεβόμαστε τίποτα.
2. Ο γονιός που το παιδί του πιάνει όπλο είναι αποτυχημένος και θα έπρεπε να ντρέπεται. Η υπερηφάνεια για τον γιο οπλοφόρο είναι μια ενοχή, που δεν επανορθώνει το έλλειμμα ανατροφής αγαπητέ πατέρα. Έσπειρες ανέμους και θέρισες θύελλα. Ζήσε τώρα με αυτό.
3. Δεν θα κάνω ορμήνειες σε κάποιον που ανά πάσα στιγμή ακροβατεί στο κενό. Και οργισμένος να είμαι μαζί του, θα περιμένω να συνέλθει. Αλλά όλοι όσοι τον αγκάλιασαν απροκάλυπτα και άνευ όρων, καλό θα ήταν να του πουν να βάλει και λίγο μυαλό. Και εννοώ την Αριστερά που ίπταται σε ένα δικό της αλλοπρόσαλλο κόσμο.
4. Πραγματικά θέλετε να μιλήσουμε σταράτα; Πιστεύετε ότι η φοίτηση σε ελληνικό ΤΕΙ είναι δικαίωμα που σε κάνει καλύτερο άνθρωπο; Σε ελληνικό ΤΕΙ;;;; Ωραία, ας σκεφτούμε την εικόνα: Φρουρούμενος και συνοδευόμενος μπαίνει στο αμφιθέατρο. Αναρχομπάχαλοι και λοιποί τον επευφημούν. Πιστεύετε ότι θα γίνει έστω κάποιου είδους μάθημα με την παρουσία του; Και άιντε, από πίσω, να ακολουθάνε καμιά δεκαριά ακόμη κρατούμενοι και γίνεται το Κορυδαλλός-ΤΕΙ, Κολιάτσου-Παγκράτι. Θα σωφρωνιστούν με το πτυχίο οι φυλακισμένοι; Εάν το πιστεύουμε ακράδαντα, προτείνω να ανοίξει πανεπιστήμιο μέσα στις φυλακές. Με κάθε έδρα: Φιλοσοφική, Θεολογία, Μαθηματικό, Χημικό, Νομική, Ιατρική και σύντομα και Πολυτεχνικό.
5. Κανείς δε μπορεί να συλλάβει τη γενική εικόνα. Καθένας θέλει το δικό του μπαϊράκι να επικρατεί. Δεν υπάρχει η παραμικρή διάθεση συνεννόησης. Ή όλα ή τίποτα. Ο αντίπαλος πρέπει να ηττάται ολοκληρωτικά. Δεν υπάρχουν κόκκινες γραμμές. Ή μάλλον, όλες οι γραμμές είναι κόκκινες. Σύντομα και από αίμα.
6. Η κοινωνία μας είναι ατέλειωτα αντιπαιδαγωγική. Οι Έλληνες είναι “παιδιά” μέχρι τα σαράντα. Εικοσιενός ετών είχανε οικογένειες και βγάζανε μεροκάματο, τώρα είναι “επαναστάτες”. Στην Ελλάδα είσαι ό,τι αναρτήσεις στα δίκτυα.
Ακροτελεύτιο:
Για υπολογίσιμο αριθμό ανθρώπων, οι καταλήψεις, οι πορείες, η μπαχαλοποίηση είναι χόμπι. Κάτι για να περνάς την ώρα. Να δείχνεις ότι είσαι ανίκανος να δημιουργήσεις κάτι πραγματικά όμορφο και χρήσιμο. Πού να τρέχεις, πάμε να απλώσουμε κανένα πανό σε κρατικό κτίριο. Έτσι θα σώσουμε την επαναστατική ψυχούλα μας, τρομάρα μας. Πώς εξηγείται να διαδηλώνεις για ένα παιδί που σκοτώθηκε και ο δολοφόνος του δικάστηκε και καταδικάστηκε, αποδόθηκε δηλαδή δικαιοσύνη; Η μνήμη διαφυλάσσεται μάγκες, δεν επιδεικνύεται, ούτε διατυμπανίζεται. Θυμάσαι ούτως ή άλλως και πορεύεσαι αντιστοίχως. Διαφορετικά παριστάνεις ότι θυμάσαι, για δικούς σου ιδιοτελείς λόγους.
Απορεί κανείς για την κυριαρχία της κουλτούρας της πίκρας. Διαδηλώνουμε σε επετείους θανάτων. Σε ημερομηνίες της κάθε ήττας. Θυμόμαστε κάθε μαύρη μας σελίδα και ποτάμια τα αφιερώματα. Τα ντροπιαστικά Δεκεμβριανά τα υμνούμε. Ζούμε ακόμα εκεί. Σε εκείνη τη γωνία πίσω από το τμήμα στου Μακρυγιάννη το ’44. Ζούμε ακόμα στους λάκκους της Ούλεν. Στα χαρακώματα του διανοητικού μας εγκλωβισμού. Στην άρνηση των πάντων και στην κατάρρευση κάθε αξίας.
Εύχομαι να ανανήψει το “παιδί” με όλη μου την καρδιά. Και μετά, πέρα από τη δυνατότητα να σπουδάσει, να του δοθεί και έστω μια ευκαιρία, να κάνει διάλογο έστω με κάποιους διαφορετικά σκεπτόμενους. Εύχομαι πραγματικά η εμπειρία του να του διδάξει κι αυτουνού κάτι πραγματικά χρήσιμο στην κοινωνία και να του ανοίξει λίγο το μυαλό.
Αυτά.
Καλές γιορτές.
Νίκος.
(Πηγή: Protagon.gr)
Η χώρα του Ρωμανού
Του Γιώργου Κράλογλου
Να ερωτηθεί και ο Ρωμανός αν συμφωνεί με την υποψηφιότητα του κ. Σταύρου Δήμα. Γιατί να μην ερωτηθεί; Εάν δεν εκλέγει Πρόεδρος από την σημερινή Βουλή θα πάμε για εκλογές. Και η νέα κυβέρνηση, όποια και αν είναι, θα δίνει, από εδώ και πέρα, λόγο και στους αντιεξουσιαστές και στους τρομοκράτες. Γιατί αυτήν τη χώρα θα παραλάβει. Τη χώρα του Ρωμανού.
Την εξουσία μιας χώρας-ρεζίλι όπου οι πάντες αποφεύγουν σκόπιμα να πουν στους ιθαγενείς της όλη την αλήθεια για το που ακριβώς βρισκόμαστε και ποιος είναι ο λόγος που δεν πρόκειται να δούμε ούτε σε όνειρο αληθινή ανάκαμψη. Ανάκαμψη, δηλαδή, χωρίς αναστροφή.
Την εξουσία μιας χώρας-ρεζίλι όπου κανείς από τους εντός και εκτός Βουλής δεν ομολογεί στο λαό του ότι για άνεργους και εξαθλιωμένους μισθολογικά δεν υπάρχει άλλη ανάπτυξη από αυτή των μεταρρυθμίσεων του εκσυγχρονισμού και της απελευθέρωσης της οικονομίας από το κράτος και τον κρατισμό.
Να λοιπόν, μερικές εικόνες, από τις προτεραιότητες των εθνικών υποθέσεων…μιας πιθανής κυβέρνησης εκλογών για να έχουμε κάποια συμπεράσματα της Ελλάδας του Ρωμανού και όλων εκείνων που πήραν το πάνω χέρι με αντιπολιτευτική στήριξη και λόγω εμφανέστατης κυβερνητικής ανικανότητας.
Βαδίζουμε στην κόψη του ξυραφιού με το χρέος πάνω από 170% του ΑΕΠ και τις αγορές να μας ρίχνουν άγριο ξύλο… μόνο με την μυρωδιά εκλογών αλλά η μισή Βουλή «σφάζεται» στα πόδια του Ρωμανού.
Μπαίνουμε στο 2015 με τεράστια ερωτηματικά στην οικονομία και αβεβαιότητα στην πολιτική αλλά διαλύουμε μαγαζιά και περιουσίες εμπόρων και μικρομεσαίων για να τιμήσουμε την μνήμη του Γρηγορόπουλου.
Καταστρέφουμε την εικόνα της Αθήνας και ταυτόχρονα την τουριστική προσπάθεια του 2014 χύνοντας δάκρυα… για τους πρόσφυγες της Συρίας στο Σύνταγμα αλλά αφήνουμε να κυκλοφορούν απατεώνες που προσφέρουν στους Σύριους, για 4.000 ευρώ, «μαύρα διαβατήρια». Αυτούς δεν τους βλέπουν οι μπαχαλάκηδες της συμπόνιας και της πολιτικής...
Λιποθυμάμε (όσοι λιποθυμάμε) από χαρά που ο αναρχικός με την μακριά κοτσίδα άδειασε τα σκουπίδια του σπιτιού του στην μούρη του αντιπρύτανη του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και αδιαφορούμε όταν όλο αυτό το Πανεπιστημιακό γυφταριό της χώρας κατέστρεψε από κάθε πλευρά την παιδεία.
Κοντράρουμε και πολεμάμε άγρια κάθε επένδυση και κάθε επενδυτή που θέλει να αγοράσει κράτος και θεωρούμε απλώς επίορκους… τους αληταράδες, μπαρμπουτιάρηδες κομματικούς που βάλαμε στους κρατικούς Οργανισμούς να αξιοποιήσουν την περιουσία του λαού...
Δεν ντρεπόμαστε να βλέπουμε αξιόλογους επιστήμονες της χώρας να μεταναστεύουν ή να καταλήγουν σε επίδομα ανεργίας και οργανώνουμε «εμφύλιο» με όποιον πάει να πειράξει πλαστογράφους και άλλους απατεώνες που κρατάνε θέσεις στους Δήμους και στις Δημοτικές Επιχειρήσεις για να κατακλέβουν τα λεφτά της Ευρωπαϊκής Ένωσης (επειδή είναι κουτόφραγκοι) και των δημοτών επειδή είναι ζώα... και δεν καταλαβαίνουν.
Επιτρέπουμε στους ψευτοαναρχικούς της αλητείας των Εξαρχείων να ξηλώνουν μαγαζιά και πολυκατοικίες για να πετάνε πέτρες στα σώματα ασφαλείας και μελετάμε εντός της Βουλής το ενδεχόμενο να αφοπλισθούν οι αστυνομικοί που περιφρουρούν τρομοκράτες και άλλους ύποπτους.
Θεωρούμε υπερβολή και μιλιταρισμό... τις παρελάσεις των εθνικών επετείων ενώ θα κάψουμε όλη την χώρα αν τολμήσει κάποιος όχι να απαγορεύσει το Πολυτεχνείο αλλά να το περιορίσει εντός του χώρου του Πολυτεχνείου.
Να ποια κοινωνία και ποιες επιταγές της θα παραλάβει η κυβέρνηση του Φεβρουαρίου 2015 (αν πάμε σε εκλογές) με δευτερεύον... το θέμα της οικονομίας κάπου στο βάθος...
Άμεσο νομικό πλαίσιο ώστε οι αντιεξουσιαστές, οι τρομοκράτες και οι αναρχικοί να ορίζουν τα όρια και τα οράματα στην παιδεία. Οι πρυτάνεις να είναι της πλάκας και μόνο για να ανοίγουν τις πόρτες και να τρώνε σφαλιάρες...
Νομική κάλυψη ώστε πλαστογράφοι, απατεώνες και καταχραστές εφόσον είναι κρατικοί υπάλληλοι να έχουν δικαίωμα συνέχισης της εργασίας τους. Ας πρόσεχαν αυτοί που τους διόρισαν...
Κατάργηση κάθε μορφής παρελάσεων και συνταγματική κατοχύρωση ως εθνικών επετείων της μνήμης Γρηγορόπουλου, της έναρξης απεργίας πείνας του Ρωμανού, της δολοφονίας για το καλό του έθνους... των υπαλλήλων της Μαρφιν και άγαλμα του δολοφόνου στην Πλατεία Συντάγματος.
Απελευθέρωση και ανάθεση υπουργείων σε όλα τα μέλη της 17 Νοέμβρη. Το υπουργείο Παιδείας αποκλειστικά στον Κουφοντίνα...
Αντικατάσταση με κομποσκοίνια και κομπολόγια του οπλισμού της αστυνομίας.
Κάψιμο της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης μία φορά τον χρόνο όπως παλιά πηδούσαμε τις φωτιές στον Κλήδονα …
Αυτή είναι η επόμενη ημέρα στην χώρα του Ρωμανού. Και αυτές είναι οι προτεραιότητες της κυβέρνησης των εκλογών παρά την κόντρα του 60% των (ψυλλιασμένων για όσα τους περιμένουν) ψηφοφόρων που επιμένουν να τις αρνούνται . Όσο για την οικονομία ουδείς λόγος ανησυχίας... Η ΝΔ- ΠΑΣΟΚ ονειρεύονται (μόνοι τους) την ανάπτυξη. Και οι ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έχουν τις λύσεις σε κάποιο τσεπάκι τους... Αρκεί να θυμηθούν έγκαιρα σε ποιο…
(Πηγή: Capital.gr)
Του Νίκου Ορφανού
Παρακολουθώ μέρες, όπως πολλοί αν όχι όλοι, μια κοινωνία να κατρακυλάει στην αναξιοπρέπεια. Ναι, εννοώ τη δική μας.
Δεν ήθελα να γράψω τίποτα, γιατί τη μια οργιζόμουν με τον τάδε, την άλλη με το δείνα, αλλά θα κάνω κάποιες παρατηρήσεις, πετώντας τις δικές μου μολότοφ στο σύμπαν των ιδεών και του διαλόγου:
1. Σέβομαι την αυτοκαταστροφή. Είναι μία διαταραχή, αλλά όχι ιδεολογία. Λυπάμαι, αλλά επειδή κάποιος, μοναχός του, διάλεξε έναν λόγο για να πεθάνει, δεν σημαίνει ότι ο λόγος αυτός είναι αναγκαστικά ιερός για όλους. Γεμίσαμε ιερά και όσια και στο τέλος δεν σεβόμαστε τίποτα.
2. Ο γονιός που το παιδί του πιάνει όπλο είναι αποτυχημένος και θα έπρεπε να ντρέπεται. Η υπερηφάνεια για τον γιο οπλοφόρο είναι μια ενοχή, που δεν επανορθώνει το έλλειμμα ανατροφής αγαπητέ πατέρα. Έσπειρες ανέμους και θέρισες θύελλα. Ζήσε τώρα με αυτό.
3. Δεν θα κάνω ορμήνειες σε κάποιον που ανά πάσα στιγμή ακροβατεί στο κενό. Και οργισμένος να είμαι μαζί του, θα περιμένω να συνέλθει. Αλλά όλοι όσοι τον αγκάλιασαν απροκάλυπτα και άνευ όρων, καλό θα ήταν να του πουν να βάλει και λίγο μυαλό. Και εννοώ την Αριστερά που ίπταται σε ένα δικό της αλλοπρόσαλλο κόσμο.
4. Πραγματικά θέλετε να μιλήσουμε σταράτα; Πιστεύετε ότι η φοίτηση σε ελληνικό ΤΕΙ είναι δικαίωμα που σε κάνει καλύτερο άνθρωπο; Σε ελληνικό ΤΕΙ;;;; Ωραία, ας σκεφτούμε την εικόνα: Φρουρούμενος και συνοδευόμενος μπαίνει στο αμφιθέατρο. Αναρχομπάχαλοι και λοιποί τον επευφημούν. Πιστεύετε ότι θα γίνει έστω κάποιου είδους μάθημα με την παρουσία του; Και άιντε, από πίσω, να ακολουθάνε καμιά δεκαριά ακόμη κρατούμενοι και γίνεται το Κορυδαλλός-ΤΕΙ, Κολιάτσου-Παγκράτι. Θα σωφρωνιστούν με το πτυχίο οι φυλακισμένοι; Εάν το πιστεύουμε ακράδαντα, προτείνω να ανοίξει πανεπιστήμιο μέσα στις φυλακές. Με κάθε έδρα: Φιλοσοφική, Θεολογία, Μαθηματικό, Χημικό, Νομική, Ιατρική και σύντομα και Πολυτεχνικό.
5. Κανείς δε μπορεί να συλλάβει τη γενική εικόνα. Καθένας θέλει το δικό του μπαϊράκι να επικρατεί. Δεν υπάρχει η παραμικρή διάθεση συνεννόησης. Ή όλα ή τίποτα. Ο αντίπαλος πρέπει να ηττάται ολοκληρωτικά. Δεν υπάρχουν κόκκινες γραμμές. Ή μάλλον, όλες οι γραμμές είναι κόκκινες. Σύντομα και από αίμα.
6. Η κοινωνία μας είναι ατέλειωτα αντιπαιδαγωγική. Οι Έλληνες είναι “παιδιά” μέχρι τα σαράντα. Εικοσιενός ετών είχανε οικογένειες και βγάζανε μεροκάματο, τώρα είναι “επαναστάτες”. Στην Ελλάδα είσαι ό,τι αναρτήσεις στα δίκτυα.
Ακροτελεύτιο:
Για υπολογίσιμο αριθμό ανθρώπων, οι καταλήψεις, οι πορείες, η μπαχαλοποίηση είναι χόμπι. Κάτι για να περνάς την ώρα. Να δείχνεις ότι είσαι ανίκανος να δημιουργήσεις κάτι πραγματικά όμορφο και χρήσιμο. Πού να τρέχεις, πάμε να απλώσουμε κανένα πανό σε κρατικό κτίριο. Έτσι θα σώσουμε την επαναστατική ψυχούλα μας, τρομάρα μας. Πώς εξηγείται να διαδηλώνεις για ένα παιδί που σκοτώθηκε και ο δολοφόνος του δικάστηκε και καταδικάστηκε, αποδόθηκε δηλαδή δικαιοσύνη; Η μνήμη διαφυλάσσεται μάγκες, δεν επιδεικνύεται, ούτε διατυμπανίζεται. Θυμάσαι ούτως ή άλλως και πορεύεσαι αντιστοίχως. Διαφορετικά παριστάνεις ότι θυμάσαι, για δικούς σου ιδιοτελείς λόγους.
Απορεί κανείς για την κυριαρχία της κουλτούρας της πίκρας. Διαδηλώνουμε σε επετείους θανάτων. Σε ημερομηνίες της κάθε ήττας. Θυμόμαστε κάθε μαύρη μας σελίδα και ποτάμια τα αφιερώματα. Τα ντροπιαστικά Δεκεμβριανά τα υμνούμε. Ζούμε ακόμα εκεί. Σε εκείνη τη γωνία πίσω από το τμήμα στου Μακρυγιάννη το ’44. Ζούμε ακόμα στους λάκκους της Ούλεν. Στα χαρακώματα του διανοητικού μας εγκλωβισμού. Στην άρνηση των πάντων και στην κατάρρευση κάθε αξίας.
Εύχομαι να ανανήψει το “παιδί” με όλη μου την καρδιά. Και μετά, πέρα από τη δυνατότητα να σπουδάσει, να του δοθεί και έστω μια ευκαιρία, να κάνει διάλογο έστω με κάποιους διαφορετικά σκεπτόμενους. Εύχομαι πραγματικά η εμπειρία του να του διδάξει κι αυτουνού κάτι πραγματικά χρήσιμο στην κοινωνία και να του ανοίξει λίγο το μυαλό.
Αυτά.
Καλές γιορτές.
Νίκος.
(Πηγή: Protagon.gr)
Η χώρα του Ρωμανού
Του Γιώργου Κράλογλου
Να ερωτηθεί και ο Ρωμανός αν συμφωνεί με την υποψηφιότητα του κ. Σταύρου Δήμα. Γιατί να μην ερωτηθεί; Εάν δεν εκλέγει Πρόεδρος από την σημερινή Βουλή θα πάμε για εκλογές. Και η νέα κυβέρνηση, όποια και αν είναι, θα δίνει, από εδώ και πέρα, λόγο και στους αντιεξουσιαστές και στους τρομοκράτες. Γιατί αυτήν τη χώρα θα παραλάβει. Τη χώρα του Ρωμανού.
Την εξουσία μιας χώρας-ρεζίλι όπου οι πάντες αποφεύγουν σκόπιμα να πουν στους ιθαγενείς της όλη την αλήθεια για το που ακριβώς βρισκόμαστε και ποιος είναι ο λόγος που δεν πρόκειται να δούμε ούτε σε όνειρο αληθινή ανάκαμψη. Ανάκαμψη, δηλαδή, χωρίς αναστροφή.
Την εξουσία μιας χώρας-ρεζίλι όπου κανείς από τους εντός και εκτός Βουλής δεν ομολογεί στο λαό του ότι για άνεργους και εξαθλιωμένους μισθολογικά δεν υπάρχει άλλη ανάπτυξη από αυτή των μεταρρυθμίσεων του εκσυγχρονισμού και της απελευθέρωσης της οικονομίας από το κράτος και τον κρατισμό.
Να λοιπόν, μερικές εικόνες, από τις προτεραιότητες των εθνικών υποθέσεων…μιας πιθανής κυβέρνησης εκλογών για να έχουμε κάποια συμπεράσματα της Ελλάδας του Ρωμανού και όλων εκείνων που πήραν το πάνω χέρι με αντιπολιτευτική στήριξη και λόγω εμφανέστατης κυβερνητικής ανικανότητας.
Βαδίζουμε στην κόψη του ξυραφιού με το χρέος πάνω από 170% του ΑΕΠ και τις αγορές να μας ρίχνουν άγριο ξύλο… μόνο με την μυρωδιά εκλογών αλλά η μισή Βουλή «σφάζεται» στα πόδια του Ρωμανού.
Μπαίνουμε στο 2015 με τεράστια ερωτηματικά στην οικονομία και αβεβαιότητα στην πολιτική αλλά διαλύουμε μαγαζιά και περιουσίες εμπόρων και μικρομεσαίων για να τιμήσουμε την μνήμη του Γρηγορόπουλου.
Καταστρέφουμε την εικόνα της Αθήνας και ταυτόχρονα την τουριστική προσπάθεια του 2014 χύνοντας δάκρυα… για τους πρόσφυγες της Συρίας στο Σύνταγμα αλλά αφήνουμε να κυκλοφορούν απατεώνες που προσφέρουν στους Σύριους, για 4.000 ευρώ, «μαύρα διαβατήρια». Αυτούς δεν τους βλέπουν οι μπαχαλάκηδες της συμπόνιας και της πολιτικής...
Λιποθυμάμε (όσοι λιποθυμάμε) από χαρά που ο αναρχικός με την μακριά κοτσίδα άδειασε τα σκουπίδια του σπιτιού του στην μούρη του αντιπρύτανη του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και αδιαφορούμε όταν όλο αυτό το Πανεπιστημιακό γυφταριό της χώρας κατέστρεψε από κάθε πλευρά την παιδεία.
Κοντράρουμε και πολεμάμε άγρια κάθε επένδυση και κάθε επενδυτή που θέλει να αγοράσει κράτος και θεωρούμε απλώς επίορκους… τους αληταράδες, μπαρμπουτιάρηδες κομματικούς που βάλαμε στους κρατικούς Οργανισμούς να αξιοποιήσουν την περιουσία του λαού...
Δεν ντρεπόμαστε να βλέπουμε αξιόλογους επιστήμονες της χώρας να μεταναστεύουν ή να καταλήγουν σε επίδομα ανεργίας και οργανώνουμε «εμφύλιο» με όποιον πάει να πειράξει πλαστογράφους και άλλους απατεώνες που κρατάνε θέσεις στους Δήμους και στις Δημοτικές Επιχειρήσεις για να κατακλέβουν τα λεφτά της Ευρωπαϊκής Ένωσης (επειδή είναι κουτόφραγκοι) και των δημοτών επειδή είναι ζώα... και δεν καταλαβαίνουν.
Επιτρέπουμε στους ψευτοαναρχικούς της αλητείας των Εξαρχείων να ξηλώνουν μαγαζιά και πολυκατοικίες για να πετάνε πέτρες στα σώματα ασφαλείας και μελετάμε εντός της Βουλής το ενδεχόμενο να αφοπλισθούν οι αστυνομικοί που περιφρουρούν τρομοκράτες και άλλους ύποπτους.
Θεωρούμε υπερβολή και μιλιταρισμό... τις παρελάσεις των εθνικών επετείων ενώ θα κάψουμε όλη την χώρα αν τολμήσει κάποιος όχι να απαγορεύσει το Πολυτεχνείο αλλά να το περιορίσει εντός του χώρου του Πολυτεχνείου.
Να ποια κοινωνία και ποιες επιταγές της θα παραλάβει η κυβέρνηση του Φεβρουαρίου 2015 (αν πάμε σε εκλογές) με δευτερεύον... το θέμα της οικονομίας κάπου στο βάθος...
Άμεσο νομικό πλαίσιο ώστε οι αντιεξουσιαστές, οι τρομοκράτες και οι αναρχικοί να ορίζουν τα όρια και τα οράματα στην παιδεία. Οι πρυτάνεις να είναι της πλάκας και μόνο για να ανοίγουν τις πόρτες και να τρώνε σφαλιάρες...
Νομική κάλυψη ώστε πλαστογράφοι, απατεώνες και καταχραστές εφόσον είναι κρατικοί υπάλληλοι να έχουν δικαίωμα συνέχισης της εργασίας τους. Ας πρόσεχαν αυτοί που τους διόρισαν...
Κατάργηση κάθε μορφής παρελάσεων και συνταγματική κατοχύρωση ως εθνικών επετείων της μνήμης Γρηγορόπουλου, της έναρξης απεργίας πείνας του Ρωμανού, της δολοφονίας για το καλό του έθνους... των υπαλλήλων της Μαρφιν και άγαλμα του δολοφόνου στην Πλατεία Συντάγματος.
Απελευθέρωση και ανάθεση υπουργείων σε όλα τα μέλη της 17 Νοέμβρη. Το υπουργείο Παιδείας αποκλειστικά στον Κουφοντίνα...
Αντικατάσταση με κομποσκοίνια και κομπολόγια του οπλισμού της αστυνομίας.
Κάψιμο της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης μία φορά τον χρόνο όπως παλιά πηδούσαμε τις φωτιές στον Κλήδονα …
Αυτή είναι η επόμενη ημέρα στην χώρα του Ρωμανού. Και αυτές είναι οι προτεραιότητες της κυβέρνησης των εκλογών παρά την κόντρα του 60% των (ψυλλιασμένων για όσα τους περιμένουν) ψηφοφόρων που επιμένουν να τις αρνούνται . Όσο για την οικονομία ουδείς λόγος ανησυχίας... Η ΝΔ- ΠΑΣΟΚ ονειρεύονται (μόνοι τους) την ανάπτυξη. Και οι ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έχουν τις λύσεις σε κάποιο τσεπάκι τους... Αρκεί να θυμηθούν έγκαιρα σε ποιο…
(Πηγή: Capital.gr)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου