Παρασκευή 8 Ιουνίου 2012

ΤΟ ΒΗΜΑ - Να μιλήσουμε καθαρά

Του Θοδωρή Ζαρέτου

Ναι Κα Δούρου συμφωνώ. Δεν είναι μεμονωμένο περιστατικό το χθεσινό επεισόδιο. Αρχίζει με το αίσχος της Ανδρεοπαπανδρεϊκής ΑΥΡΙΑΝΗΣ και συνεχίζει η μακρά σειρά παρόμοιων επεισοδίων.

Είναι οι τραμπουκισμοί της Κερατέας εν ονόματι της προστασίας του περιβάλλοντος και οι γενικευμένες καταστροφές στον χώρο. Είναι ο φασιστοειδής τσαμπουκάς των Φωτόπουλων που κάθε τόσο εδώ και χρόνια απειλούν "να κατεβάσουν τους διακόπτες".

Είναι οι Τζωρτζάτοι, οι Λουράντοι, οι Λυμπερόπουλοι σήμερα και τα αγροτικά τρακτέρ χτές, που κατέλυαν κάθε έννοια νομιμότητας, κατέλυαν στοιχειώδη δικαιώματα των Ελλήνων πολιτών και εκβίαζαν την κοινωνία. Είναι η αισχρή συμπαιγνία των πρυτάνεων που θα εφαρμόσουν τον νόμο για τα ΑΕΙ μόνο αν τους αρέσει, με αρχηγό τον Πελεγρίνη και υπασπιστή τον ΣΥΡΙΖΑΙΟ Σταθάκη. Είναι οι γροθιές στον Χατζηδάκη, τα γιαούρτια στον Πάγκαλο, οι τραμπουκισμοί στον Νταλάρα, το πετροβόλημα Ελλήνων και ξένων βουλευτών, οι εμφυλιοπολεμικές δηλώσεις περί προδοτών και δοσιλόγων, είναι οι 3 νεκροί εργαζόμενοι της ΜΑΡΦΙΝ, είναι οι στάχτες από μνημεία, περιουσίες και κόπους γενεών στο κέντρο της Αθήνας.

Είναι ο φοιτητικός και δημοσιοϋπαλληλικός συνδικαλιστικός υπόκοσμος της διαπλοκής και της συνδιαλλαγής. Είναι οι λίγοι μεγάλοι κλέφτες τύπου Τσοχατζόπουλου και οι εκατοντάδες χιλιάδες μικροί δημόσιοι υπάλληλοι που κλέβουν μερικά μόνο εκατομμύρια ή απλώς "τα πιάνουν". Είναι η κερδοσκοπική γυροβολιά των χρημάτων των ασφαλιστικών ταμείων από χρηματιστηριακή σε χρηματιστηριακή υπό τα όμματα του υπουργού Δούκα. Είναι όσοι γιατροί και ελεύθεροι επαγγελματίες για όλη την εργασιακή ζωή τους δηλώνουν λιγότερα από τον βασικό μισθό.

Είναι τα σκανδαλώδη επιδόματα και οι αισχρές αποζημιώσεις της Ολυμπιακής Είναι όλο αυτό το κύμα τυφλής οργής που για χρόνια προκαλούν τα παραπάνω με την δικαιοσύνη να σφυρίζει αδιάφορα και να αποφασίζει να αφήσει ελεύθερο τον κακοποιό Ψωμιάδη ήδη υπόδικο, ως μη ύποπτο φυγής. Είναι το κάψιμο βιβλίων του Ανδρουλάκη με αρχηγό το πολιτικό εκτόπλασμα Ψωμιάδη.

Είναι οι φασίζουσες συμπεριφορές που κανακεύονται τόσα χρόνια με πρόσχημα "το δίκιο του εργάτη" στα λιμάνια , στην Ακρόπολη και στο κέντρο της Αθήνας. Είναι ο βουλευτής του ΚΚΕ Μαυρίκος όταν εκτόξευσε μέσα στη Βουλή τον τόμο του μνημονίου στο κεφάλι του Βενιζέλου. Είναι οι επαγγελματίες της έντασης κάθε βράδυ στα τηλεοπτικά κανάλια και στα ειδησεογραφικά πρωϊνάδικα εδώ και δεκαετίες.

Είναι η εγκληματική ανοχή και ενθάρρυνση όλων των παραπάνω από τον ανεγκέφαλο αριστερισμό του ΣΥΡΙΖΑ τον καθεστωτικό λαϊκισμό του ΠΑΣΟΚ και την δεξιά πατριδοκαπηλία της γαλάζιας πολυκατοικίας. Αλλά στο τέλος αυτού του τούνελ Λιάνα και Ρένα και Πάκη υπάρχει πάντα κάποιος Κασιδιάρης και κάποια "Χρυσή Αυγή".

Και επειδή είμαστε στο τέλος αυτού του τούνελ θέλουμε ν' ακούσουμε τις δικές σας ευθύνες γι' αυτό το χάλι. Είναι η καλύτερη υπηρεσία που μπορείτε να μας προσφέρετε. Εκτός κι αν υπάρχουν και αριστερές "νύχτες των Κρυστάλλων". Ο φασισμός είναι σήμερα η αμορφωσιά μας, ο φανατισμός μας και η αμεριμνησία μας. Ίσως πάντα ήταν έτσι.

ΤΟ ΒΗΜΑ

Σχόλιο Aekphile:  Η σφαιρικότητα του άρθρου πιστοποιεί την αντικειμενικότητά του. Τελικά, κανείς δεν είναι αθώος για τον βιασμό της δημοκρατίας στον τόπο. Το κακό είναι πως όλοι βλέπουμε τον δαίμονα στους άλλους...

2 σχόλια:

  1. Ο συμπαθής αρθογράφος του Βήματος θα μπορούσε να προσθέσει τις πολεοδομικές ρυθμίσεις που έγιναν για να καταστεί δυνάτη η επέκταση του Μεγάρου Μουσικής εις βάρος γειτονικού παρκου (Πάρκο Ελευθερίας) παρά τις αντιδράσεις των κατοίκων της περιοχής, το γεγονός ότι κάποιος Σταύρος Ψυχάρης ορίστηκε διοικητής του Αγίου Όρους από κάποιον Θεόδωρο Πάγκαλο, αν θυμάμαι καλά, ότι κάποιοι Φίλοι της Μουσικής δανείζονται με εγγύηση του ελληνικού κράτους, ενώ η Εθνική Λυρική Σκηνή αφήνει απλήρωτους τους συντελεστές της. Εν ολίγοις, νομίζω ότι η χειρονομία του κύριου Κασιδιάρη δεν έγινε συμπαθής σε κάποιους λόγω της γενικευμένης ανομίας, όπως αφήνει να εννοηθεί ο αρθρογράφος, αλλά επειδή αποτελεί κοινή πεποίθηση ότι η πρόσβαση στην εξουσία και η κοινωνική θέση εξασφαλίζει μια ατιμωησία που δεν έχουν οι "κοινοί θνητοί". Αυτός είναι και ο λόγος που οι τελευταίοι πολλές φορές επιχαίρουν με χειρονομίες όπως αυτή που είδαμε την Πέμπτη στην τηλεοράση, χωρίς να ενδιαφέρονται για τη βαθύτερη σημασία αυτών των πράξεων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δεν θα διαφωνήσω καθόλου, Αχιλλέα! Οι απόψεις σου είναι συμπληρωματικές όσων εκτίθενται στο άρθρο, και εξίσου εύστοχες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή