Τρίτη 5 Μαρτίου 2013

Η πολιτική παθογένεια του λαϊκισμού

Πριν δύο μέρες, ο φίλος μου και οπαδός του ακατονόμαστου του Πειραιά, γιατρός Αλέξης Πολίτης, δημοσίευσε ένα άρθρο στο Aixmi.gr:

Να πας στην κόλαση, πατέρα του φοιτητή που πέθανε…

Το άρθρο αυτό μου έδωσε την ευκαιρία να πω δυο κουβέντες για το πολιτικό ύφος και ήθος που ακούει στο όνομα "λαϊκισμός" και που, στα τέλη της δεκαετίας του '80 και στις αρχές του '90, οδήγησε στο φασιστοειδές φαινόμενο του "αυριανισμού":

Στείλε στην κόλαση τον λαϊκισμό, γιατρέ!

Θα πρέπει να τονίσω ότι από τον Αλέξη δεν λείπει ούτε το ήθος, ούτε η καλλιέργεια! Δυστυχώς, όμως, ακόμα κι ένας αξιόλογος επιστήμων και σκεπτόμενος άνθρωπος, όπως αυτός, δεν γλίτωσε από τις δηλητηριώδεις επιδράσεις της πολιτικής (υπο)-κουλτούρας του κόμματος που, λόγω ομαδικής παράκρουσης μερίδας του ελληνικού λαού, κατέχει αυτή τη στιγμή τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης και διατηρεί πάντα φιλοδοξίες εξουσίας (ενώ, παράλληλα, εναγκαλίζεται σφιχτά τους... αντιεξουσιαστές!).

Ας προσέχαμε... Ή μάλλον, ας προσέξουμε!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου